15. Ceza Dairesi Esas No: 2015/7394 Karar No: 2018/5444 Karar Tarihi: 11.09.2018
Nitelikli dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/7394 Esas 2018/5444 Karar Sayılı İlamı
15. Ceza Dairesi 2015/7394 E. , 2018/5444 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : TCK"nın 158/1-d, 35, 62, 52 ve 53. maddeleri gereğince, TCK"nın 204/1, 62 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü, Katılanlar ile sanığın yaptıkları ortak ticari iş sonucu zarara uğramaları nedeniyle ortaklıklarını sonlandırmaya karar verdikleri, aralarında yaptıkları hesap sonucu ise katılanların sanığa toplam 45.830 Amerikan doları borcu olduğunu tespit ettikleri, bunun üzerine katılanlar tarafından sanığa iki adet 20.000 ve bir adet 5.830 Amerikan doları bedelli senet vererek ayrıldıkları, ancak sanığın daha sonra, suça konu 5.830 Amerikan doları bedelli senet üzerinde tahrifat yaparak ödenecek bedel kısmının başına “2” rakamını ilave ederek, “25.830” haline getirdiği ve ardından da senet bedelinin ödenmediğini ileri sürerek katılanlar aleyhine icra takibi başlattığı, bu surette sanığın hileli eylemlerle haksız menfaat elde etmeye çalıştığı, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik herhangi bir somut delile dayanmayan savunması, katılan ve tanık beyanları, Adli Tıp Kurumu raporları ile tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanık hakkında nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs ve resmi belgede sahtecilik suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin suçların sübut bulmadığına ve eksik incelemeye yönelik temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 11/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.