Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Yapılan soruşturma, toplanan delillerle başka bir kadınla yaşayan, eşine şiddet uygulayıp evden kovan davacı koca yanında, davalı kadının da eşine ağır hakaretlerde bulunduğu, bu nedenle evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı kocanın ağır kusuru yanında, davalı kadının da az da olsa kusurlu bulunduğu ve Türk Medeni Kanununun 166/2.maddesi koşullarının oluştuğu anlaşılmaktadır. Bu halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı koca dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, kocanın davasının kabulü ile boşanmaya (TMK.md.166/2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.19.01.2010 (Salı)