Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/7497 Esas 2009/4972 Karar Sayılı İlamı

Davacı, yaşlılık aylığının geç bağlanması nedeniyle uğradığı maddi ve manevi zararlarının giderilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, mahkemenin yetkisizliğine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının davalı  Kurum tarafından yaşlılık aylığının geç bağlanması nedeni ile uğradığı maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın “hizmet kusur” nedeni ile davalı idare aleyhine açıldığından davanın İdari Yargıda görülmesi gerekçesi ile Yargı yolu nedenine dayalı olarak görevsizlik kararı verilmiş ise de, varılan bu sonuç doğru değildir.
Gerçekten, davanın yasal dayanağı dava tarihinde yürürlükte olan 506 sayılı Yasa ile halen yürürlükte bulunan 5510 sayılı Yasadır. Bu halde, sigortalı ile Sosyal Güvenlik Kurumu arasında çıkan uyuşmazlıkların çözüm yerinin 506 sayılı Yasa’nın 34. ve 5510 sayılı Yasa’nın 101 maddesi gereğince iş mahkemesince görüleceği açıkça belirlenmiş iken, mahkemenin davaya bakmak yerine, yerinde olmayan gerekçe ile, yargı yoluna dayalı görevsizlik kararı vermesi yasaya aykırıdır.      
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın  yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya  iadesine,   6.4.2009  gününde oybirliğiyle karar verildi.