Davacı,  29.3.1996 tarihinden itibaren dava tarihine kadar tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava davacının 1.1.1978-26.12.1988 tarihleri arasında ticari faaliyeti nedeniyle  Bağ Kur sigorta başlangıcının 1.1.1978 tarihi olduğunun ve  kendi nam ve hesabına  tarım faaliyeti bulunduğundan BağKur sigortalılık süresinin 28 yıl 3 ay 27 gün olduğunun  tespiti, bunun kabul  edilmemesi  durumunda ise  ilk prim kesintisinin yapıldığı  29.3.1996 tarihinin sigorta başlangıcı  olarak kabulü ile  dava tarhine kadar tarım Bağ Kur sigortalısı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı tarafından temyizi üzerine Dairemizin 1.5.2008  tarihli bozma kararında davacının 27.12.1988-30.10.1996 tarihleri arasındaki istemine yönelik verilen  red kararının  doğru olduğu ancak 2926 sayılı yasanın 10 madde koşullarının bulunduğu 1.11.1996 tarihinden dava tarihine kadar olan dönemin kabulüne karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa 17.11.2008 günlü oturumunda tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli kararın aykırı olduğu tutanağın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır .Özellikle  bozma ilamına  uyulduğu halde ,  17.11.2008 tarihli oturumda verilen  kısa kararda sigortalılık başlangıcı "1.1.1996 " tarihi  gerekçeli kararda ise "1.1.1999" olarak göstermek süretiyle hüküm kurulmuştur. Bu durumda, konuyla ilgili 10.04.1992 günlü ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde  karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre davalı Kurum"un öteki itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına 2.4.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.