Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/17383 Esas 2017/11531 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- 5237 sayılı TCK.nun 245/1. maddesinde düzenlenen banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçunun mağduru kart sahibi olup, suçtan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi ..."ın davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği cihetle; banka adına vekilinin temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanığın temyizine gelince:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak;
1- Suça konu kredi kartı ile kontör yükleme işlemlerinin peş peşe kısa zaman aralıklarıyla gerçekleştirilen eylemlerin tek suçu oluşturacağı gözetilmeyerek TCK.nun 43. maddesi uyarınca arttırım yapılarak fazla ceza tayini,
2- Şikayetçinin banka tarafından zararının giderildiğini, şikayetçi olmadığını beyan ettiği, şikayetçi ... vekilinin harcamalarla ilgili bankanın zararı olmadığını bildirdiği, sanığın savunmasında şikayetçi ... ile görüşüp zararı ödemek istediğini beyan ederek etkin pişmanlık iradesini ortaya koyduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin değerlendirilmesi bakımından sanığa uygun süre verilerek, gerekirse mahkemece ödeme yeri belirlenip suçtan hasıl olan zararı ödeme imkanı tanınarak sonucuna göre sanık hakkında TCK.nun 168. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan, eksik araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.