Davacı, l.l.l989- 3l.l2.2006 tarihleri arası tarım bağkur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, davacının 506 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu sigortalı olarak çalıştığı süreler dışında 01.01.1989-31.12.2006 tarihleri arasında 2926 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece Dairemizin araştırmaya yönelik bozma ilamından sonra istemin reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 2926 sayılı Yasa’nın 6 /b maddesi hükmüne göre; diğer sosyal güvenlik kuruluşları kapsamına tabi bir işte çalışanların, çalışmaya başladıkları tarihten bir gün önce, sigortalılıklarının sona ereceği öngörülmüştür. Bu nedenle 2926 sayılı Yasa kapsamında kesintisiz tarımsal faaliyetin bulunduğunun anlaşıldığı hallerde, 506 sayılı Yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmaların 2926 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığı tümden sona erdirmeyeceği, 2926 sayılı Yasa’nın 36. ve 10. maddesindeki şartların varlığı halinde 506 sayılı yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmalar dışında kalan süreler bakımından Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun kabulünün gerekeceği ; 2926 sayılı yasanın 36 ve 10 maddesindeki şartlar gerçekleşmemiş ise, tarımsal faaliyetin kesintiye uğradığının ve 506 sayılı yasa kapsamındaki çalışmanın sona ermesinden sonra, 2926 sayılı yasa kapsamında sigortalılığın yeniden başlatılabilmesi için, kuruma yeniden müracaatın bulunması veya doğrudan prim yatırılması ya da aynı Yasa’nın 36.maddesine göre ürün bedelinden tevkifat yapılması yoluyla yeniden kayıt ve tescil yolundaki iradenin ortaya konulması gerektiği Dairemizin, giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 14.02.2007 gün ve E:2007/21-73 ve K:2007/71 sayılı kararı). .
Dosya içeriğinden davacının 01.01.1989 tarihi itibariyle 2926 sayılı Yasa’ya tabi tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve tescil edildiği, davacının 1993 yılında 81 gün, 1994 yılında 29 gün ve 2006 yılında 30 gün 506 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu sigortalı olarak çalışmasının bulunduğu, durumun davalı Kurumca öğrenilmesi üzerine 2926 sayılı Yasa’ya tabi sigortalılığının 14.10.1993 tarihi itibariyle terkin edildiği; davacının 1993 yılından sonra ilk defa 21.10.1997 tarihinde 2926 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı primini yatırdığı ve 11.12.2006 tarihine kadar prim ödemeye devam ettiği, 2926 sayılı Yasa"nın 10. maddesinde belirtilen kayıtlarının ve sattığı ürün bedellerinden yapılan Bağ-kur prim kesintisinin de bulunmadığı ve 23.02.2007 tarihli dilekçesiyle 506 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu sigortalı olarak çalışmaya başladığı tarih itibariyle 2926 sayılı Yasa’ya tabi tarım Bağ-Kur sigortalılığının sona erdirilmesini talep ettiği görülmektedir.
Mahkemece, 01.01.1989-14.10.1993 tarihleri arasındaki dönem yönünden istemin, hukuki yarar yokluğundan reddine ve 15.10.1993-01.11.1997 tarihleri arasındaki (çakışan 506 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu sigortalı çalışmaları dışlanarak) dönem yönünden ise, 2926 sayılı Yasa"nın 10. maddesinde belirtilen kayıtlar ile prim kesintisi ve prim ödemesi bulunmadığından, tarımsal faaliyet 2926 sayılı Yasa"nın 10. maddesi kapsamında kanıtlanamayıp, kesintiye uğradığından reddine karar verilmesi doğrudur. Ancak davacının 21.10.1997 tarihinden itibaren 2006 yılının sonuna kadar 2926 sayılı Yasa’ya tabi prim ödemelerinin bulunduğu görülmüştür.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak, davacının Kuruma doğrudan prim yatırmak suretiyle yeniden kayıt ve tescil yolundaki iradesini ortaya koymak suretiyle ilk prim ödemesinde bulunduğu 21.10.1997 tarihini takip eden ay başı olan 01.11.1997 tarihi ila tekrar 506 sayılı Yasa’ya tabi çalışmaya başladığı 01.12.2006 tarihleri arasındaki süre yönünden tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine, fazla talebin ise reddine karar vermek gerekirken bozma ilamına yanlış anlam verilerek, yazılı şekilde davanın tümüyle reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02.04.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.
