Tebliğname No : 1 - 2013/180249
MAHKEMESİ : Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ ve NO : 01/02/1999, 1997/225 (E) ve 1999/25 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs


TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü A.. Y.. hakkında 765 Sayılı TCK’nın 448, 281, 51/1, 59, 31, 33; 448, 281, 51/1, 59, 31, 33; 448, 62, 281, 51/1, 59, 31, 33. maddeler gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 Sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunum 9. maddesi uyarınca yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hükümlünün yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a) 765 Sayılı Türk Ceza Kanunu uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükümlerin, 5237 Sayılı Türk Ceza Yasası’nın 7/2 ve 5252 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında; uygulanan teşebbüs ve tahrik hükümleri nedeniyle, takdir hakkının kullanılması söz konusu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,
b) Hükmün gerekçesiz bırakılması suretiyle Anayasa’nın 141/3, 5271 sayılı CMK’nın 34 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
c) 5237 Sayılı TCK ile 765 Sayılı TCK hükümlerinin, olayla ilgili bütün hükümlerinin yargı denetimine olanak verecek biçimde uygulanması, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması, lehe olan hükmün belirlenmesi ve sonucuna göre uygulama yapılması yerine, somut karşılaştırma yapılmadan yazılı biçimde hüküm kurulması,
d) İnfaza esas alınacak uyarlama karar, kesinleşen hükmü tüm sonuçları ile ortadan kaldıracağından, müsadere, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hususlarında karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
e) Hükümlünün önceden kesinleşen “maktül İbrahim’i kasten öldürme” suçundan uyarlama kararı verilmemesi,
f) Kabule göre; Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 2006/10-124 Esas, 2006/165 Karar sayılı 20.6.2006 tarihli karar uyarınca uyarlama yargılamasında kazanılmış hak hükmünün uygulanmasının sözkonusu olmayacağı da dikkate alınarak, hükümlünün fiillerini görevi gereği elinde bulundurduğu silahla işlediği anlaşıldığı halde, hakkında 5237 sayılı TCK’nın 266. maddesinin uygulanmaması,
g) Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.4.2007 gün ve 2004/1-32 esas 2007/97 karar sayılı karan uyarınca; 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, her suç yönünden ayrı ayn değerlendirme yapılarak lehe olan yasanın tespit edilip, uygulanmanın lehe olan yasaya göre yapılmasından sonra, 765 sayılı TCK’nın 68 ile 77, maddeleri uyarınca cezaların içtimai ile bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu sebeplerle kabul edilmiş olduğundan, kısmen resen de temyize tabi hükümlerin, tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 21/10/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.