MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı Türkiye Kömür İşletmeleri Kurumuna bağlı .... Müessese Müdürlüğünde ihale yoluyla iş alan alt işverenler bünyesinde işe başladığını, 26.01.2009 tarihinde ise kadroya geçirildiğini, davalı işyerinin 01.11.2012 tarihinde davalı .... (EÜAŞ) tarafından devralındığını, kısa bir süre sonra da özelleştirme sonucu davalı ....’den dava dışı Çelikler Seyitömer Elektrik Üretim A.Ş.’ye devredildiğini, askere gittiği dönem haricinde aralıksız ve fasılasız çalışmakta iken iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, kadroya geçirildiği tarihten fesih tarihine kadar olan dönem yönünden alacaklarının ödendiğini ancak kadroya geçirilmeden önceki alt işverenler bünyesinde davalı işyerindeki çalışmaları yönünden kıdem tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, bu alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi"nin 02.12.2015 tarihli ilamıyla, “ ...Mahkemece davacının devre kadar bütün çalışmaları toplanarak halen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca devir tarihinde ücret seviyesi üzerinde kıdem tazminatı hesaplanmıştır. Ancak davacının alt işveren dönemine ilişkin herhangi bir muvazaa iddiası olmadığı gözetildiğinde, alt işverenler nezdindeki çalışmanın asıl işveren nezdindeki çalışmayla birleştirilebilecek kısım kesintisiz çalışmanın olduğu kısım olabilecektir. Zira asıl işverenin alt işverenin işçisinin tüm çalışmasından sorumluluğu ancak kesintisiz olan ve işyeri devri ile birbirine bağlanan çalışmalar bakımından söz konusudur. Asıl işveren yönünden alt işveren nezdindeki parçalı çalışmaların birleştirilebilmesinin kanuni dayanağı yoktur. Şu halde Mahkeme tarafından davacının alt işverenler nezdinde yapılan çalışmasının kesintisiz olarak devam edip asıl işveren işçisi olarak çalışmaya başladığı tarihle birleştirilebilen kısım olup olmadığı incelenmeli, böyle bir çalışma varsa davacının talebi buna göre hüküm altına alınmalı, aksi durumda davacının talebinin alt işverenler nezdindeki çalışmanın (kadroda olmadığı dönem) kıdem tazminatının hesabında dikkate alınmadığı göz önünde tutularak karar verilmelidir....” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemenin 12.02.2016 tarihli kararıyla, bozma kararına karşı direnilmesine karar verilmiştir.
Direnme kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 03.06.2020 tarihli kararıyla, direnme uygun bulunduğundan davalı vekilinin işin esasına ilişkin diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 03.06.2020 tarihli kararıyla, dava dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine, Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 24.02.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi. verildi.