12. Ceza Dairesi 2019/10108 E. , 2021/1957 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50, 52/2-4. maddelerine göre mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay günü saat 09:30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, iki yönlü iki şeritli asfalt kaplama ıslak zeminli yolda seyir halindeyken, olay mahalli kontrolsüz kavşağa geldiğinde, aracının sol ön çamurluk ve kaput kısımlarıyla solundan gelip kavşağa giriş yapmak isteyen müşteki ..."ın sevk ve idaresindeki motosikletin ön kısmının çarpıştığı, müşteki sürücü ..."ın vücudunda kemik kırığı oluşacak, motosiklette yolcu olarak bulunan müşteki ..."un ise, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları olayda; kaza tespit tutanağı ve keşfe dayalı bilirkişi raporuna göre de sanığın tali kusurlu olduğu anlaşıldığı, ancak mahkemece hükmün gerekçe kısmında keşfe dayalı bilirkişi raporunu hükme esas aldığını belirtilmesine rağmen, sanığın asli kusurlu olduğu kabul edilmesi suretiyle kararda çelişki oluşturulması,
2-Mahkemece sanık hakkında, birden fazla kişiyi taksirle yaralama suçundan hüküm kurulmuş ise de; müşteki ..."un 30/06/2015 tarihli duruşmada şikayetçi olmadığını ifade ettiğinin anlaşılması karşısında, sanığın sadece müşteki ..."a yönelik eyleminden dolayı, TCK"nın 89/1, 89/2-b maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek sanığın yazılı şekilde TCK"nın 89/4 maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
4-Müşteki ..."ın katılma isteminde bulunmasına rağmen mahkemece katılma kararı verilmemiş olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında "müşteki" olarak yazılması gerekirken "katılan" olarak yazılmış olması,
5-Bozma ilamına uyulduğu takdirde, sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu için TCK"nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan ""Basit yargılama usulü"" düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK"nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 24.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
