Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/4855 Esas 2020/182 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4855
Karar No: 2020/182

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/4855 Esas 2020/182 Karar Sayılı İlamı

Özet:

SİİRT 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan mahkum olduğu belirtildi. Ancak sanığın yokluğunda verilen ve müdafine tebliğ edilen denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararının usulsüz olduğu, yargılama sürecinde sanığa tebligat çıkmadığı ve kararın kesinleşmediği tespit edildi. Bu nedenle, mahkûmiyet kararı hukuki değerden yoksun sayıldı ve iade edilmesine karar verildi. Kararda geçen kanun maddesi ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesinin 2. fıkrasıdır ve bu fıkraya göre verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik kararları, 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olduğundan itiraza tabi olabileceği belirtilmiştir. Kararın verilmesinde 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 264/2. maddesi de etkili olmuştur.
20. Ceza Dairesi         2019/4855 E.  ,  2020/182 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkeme : SİİRT 2. Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Mahkumiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Sanığın yokluğundan verilen 13.09.2011 tarih 2011/289 esas 2011/541 sayılı denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın sanık müdafine tebliğ edildiği, yargılama sürecinde yüz yüze gelmeyen ve müdafiiden ve karardan haberdar edilmeyen sanığa tebligat çıkmadığı bu sebeple sanık müdafine yapılan tebliğin usulsüz olduğu, bu kapsamda tedbir kararının kesinleşmediği ve bu karara bağlı 10/04/2012 tarih 2011/677 esas 2012/331 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve 19.03.2014 tarih 2014/554 esas 2015/244 sayılı mahkûmiyete ilişkin kararın hukuki değerden yoksun oldukları, sanık müdafiinin 23.03.2015 havale tarihli dilekçesiyle yaptığı itirazın, 13.09.2011 tarihli denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
    Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.