Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü;
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde alt işveren işçisi olarak çalışırken iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini,fazla mesai yaptığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın husumetten reddi gerektiğini, kaldı ki davalının ihale makamı olarak sadece 3 aylık ücret alacağından sorumlu tutulabileceğini, kararlaştırılan sözleşme bedeline kıdem tazminatı gibi işçilik alacaklarının dahil olduğunu beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalının asıl işveren olduğu, iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğinin ispatlanamadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, ayrıca bilirkişi raporunda tanık anlatımlarına göre belirlenen alacaklarının bulunduğu, puantajlara itibar edilmesinin mümkün olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai ücreti ve hesabı konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Davacı vekili davacının fazla mesai yaptığını iddia ederek alacak talebinde bulunmuş, mahkemece bilirkişi raporuna itibarla alacak hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda puantajlara itibar edilemeyecek olması nedeni ile tanık beyanları dikkate alınarak haftanın 3 günü 08.00-17.00 saatleri arasında, 2 günü 08.00-19.30 saatleri arasında, cumartesi günleri ise 08.00-13.00 saatleri arasında; ayda bir cumartesi günü ise 08.00-14.30 arası çalıştığı; bu çalışma sistemi dikkate alındığında 3 gün 1 saat ara dinlenme ile 8x3=24 saat; 2 gün 1,5 saat ara dinlenme ile 10x2=20, cumartesi günü yarım saat ara dinlenme ile 4,5 saat; ayda bir cumartesi günü yarım saat ara dinlenme ile 6 saat fiili çalışmasının bulunduğu, bu durumda cumartesi çalışmalarının 4 haftalık süreçte 3 hafta 4,5x3+bir hafta 6 saat toplam 19,5 olduğu ve bir haftaya isabet eden cumartesi çalışmasının 19,54=4,88 olduğu ve sonuçta 20+24+4,88=48,87-45=3,87 yani 4 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, bu hesaplama yöntemi 4857 sayılı Yasa"ya uygun bir hesaplama yöntemi değildir. Davacının ayda 3 (üç) hafta 3 gün 08.00-17.00; 2 günü 08.00-19.30 ve cumartesi günleri ise 08.00-13.00 saatleri arasında; ayda bir hafta 3 gün 08.00-17.00; 2 günü 08.00-19.30 ve cumartesi günleri ise 08.00-14.30 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek raporda daha önce tespit edilen ara dinlenme süreleri mahsup edilerek haftalık bazda fazla mesai ücreti hesaplanmalı, kararı sadece davalının temyiz ettiği ve davalı lehine bozma yapıldığı dikkate alınarak bozma ile davalı yararına miktar itibari ile oluşan kazanılmış hak ihlal edilmeden alacak hüküm altına alınmalıdır.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, ,09.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.