20. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/10089 Karar No: 2016/11142
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/10089 Esas 2016/11142 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2015/10089 E. , 2016/11142 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süreden reddine dair ek kararın temyiz edilmesine ilişkin dilekçenin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R
3402 sayılı Kanunun Ek 4. maddesi gereğince yapılan çalışmalar sırasında.... mahallesinde bulunan 2328 ada 1 parsel sayılı 484 ,98 m² yüzölçümlü taşınmaz, tarla vasfıyla Hazine adına tespit edilmiş, tutanağın beyanlar hanesine taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi gereğince Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığı, taşınmaz ve üzerindeki 1 katlı binanın 2000 yılından beri ...’in kullanımında olduğu ve ölçü krokisinde (A) harfi ile gösterilen binanın 75,44 m²"sinin Devlet ormanına tecavüzlü olduğu şerh düşülmüştür. Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; ... ili, Körfez ilçesi (eski 544 parsel nolu 2375 m²) 2328 ada 1 parsel sayılı taşınmazı tapu kaydı olmaksızın zilyetlik sözleşmesine dayanarak 20 yıldan fazla süredir kullanmakta olduğunu, 2/B arazileri ile ilgili yapılan kadastro tespitinde müvekkilinin zilyetliğinde bulunan taşınmazın kanuna aykırı bir şekilde 484 m²"lik kısmının müvekkil adına geri kalan kısmı yani 1891 m²"lik kısmı ise Hazine adına tescil edildiğini, yapılan kadastro tespitinin iptali ile kadastro tespitine konu olan taşınmazın tamamının müvekkili adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Orman Yönetimi 25/04/2014 tarihinde 2328 ada 1 sayılı parselin kalan kısımlarının orman olduğu iddiasıyla müdahale dilekçesi vermiş ise de 06/05/2014 tarihli dilekçesinde müdahale talep ettikleri alanın kesinleşmiş orman kadastrosuna göre orman sayılan alanda kaldığı, müdahale dilekçesinin sehven verildiği, müdahale dilekçelerinin dikkate alınmadan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucu davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmişse de mahkemenin 08/09/2014 tarihli ek kararı ile temyiz isteminin süresinde yapılmadığı gerekçesi ile temyiz isteminin süreden reddine karar verilmiş, davacı vekili tarafından hem temyiz talebinin reddine dair ek karar hem de 28/05/2014 tarihli karar temyiz edilmiştir. Dava, 3402 sayılı Kanunun Ek 4. maddesi gereğince yapılan kullanım kadastrosuna itiraz niteliğindedir Mahkeme hükmü davacı vekiline 14/07/2014 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise, (6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla) HUMK’nın 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra davacı vekili tarafından 05/09/2014 tarihinde verilmiştir. 3402 sayılı Kadastro Kanunun 29/son. maddesinde belirtildiği üzere kadastro mahkemeleri adli tatile tâbi olmdığından, mahkemece temyiz dilekçesinin süreden reddine dair kararda isabetsizlik bulunmadığına göre yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile mahkemenin 08/09/2014 tarihli ek kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yütletilmesine 24/11/2016 günü oy birliği ile karar verildi.