Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/3395 Esas 2016/7014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 27.12.2005 tarih, 2005/3-162-173 ve 11.07.2006 tarih, 2006/5-182/182 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; sonraki yasa ile suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmesi, cezanın tayin ve takdiri ile artırım ve indirim oranlarının belirlenmesi, seçimlik cezalardan birinin tercihi ve seçenek yaptırımların ya da cezanın kişiselleştirilmesini gerektiren hallerde lehe Yasanın belirlenmesi amacıyla verilen uyarlama kararlarının duruşma açılarak verilmesi gerekir.
İnceleme konusu karara gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, hükümlünün müştekiye karşı 5237 sayılı Yasaya göre hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını oluşturan eylemi nedeniyle 5237 sayılı Yasanın 61. maddesi gözetilerek, temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ve bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a-Müştekinin işyerinin sağlam ve muhkem olmadığı anlaşılan tavanı kırılarak içeriden geceleyin hırsızlık yapan hükümlünün eyleminin 765 sayılı TCK"nın 492/1 ve 522. (pek hafif) maddelerine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu; buna karşılık 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 53; 116/2-4, 53 ve 151/1, 53. maddelerine uyan hırsızlık, geceleyin işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu, şikayet bulunması nazara alınarak işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları yönünden 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili maddeleri uyarınca denetime imkan verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Kanunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme ve eksik inceleme sonucu karar verilmesi,
b-Suç tarihi 15.12.1997 olduğu halde, 5271 sayılı CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı olarak 15.12.1998 olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ...’ün temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.04.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.