10. Ceza Dairesi Esas No: 2012/4801 Karar No: 2014/7459 Karar Tarihi: 12.09.2014
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/4801 Esas 2014/7459 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, uyuşturucu madde kullanmak suçundan hüküm giyen sanığın denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında aynı suçu ikinci kez işlemesi sonucu açılan ikinci davanın kovuşturma şartının ortadan kalktığına ve dolayısıyla davanın düşmesine karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Kararın temyiz itirazları da yerinde görülmüştür. Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nın 191. maddesi, 5. fıkrası ve CMK'nın 223. maddesi, 8. fıkrası kararda yer almaktadır. TCK'nın 191. maddesi, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanma suçunu düzenlemekte, 5. fıkrası ise erteleme süresi zarfında yeniden suç işlenmesini yasaklamaktadır. CMK'nın 223. maddesi ise, davanın düşmesi durumunu ele almaktadır.
10. Ceza Dairesi 2012/4801 E. , 2014/7459 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 10 - 2010/186544 Mahkeme : TARSUS 2. Sulh Ceza Mahkemesi Karar Tarihi - Numarası : 15/12/2009 – 2009/347 esas ve 2009/960 karar Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın ikinci kez aynı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 12/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.