Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/4867 Esas 2020/7893 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/4867
Karar No: 2020/7893
Karar Tarihi: 01.10.2020

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/4867 Esas 2020/7893 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Borçlu, haczedilen 12 ve 13 parselli taşınmazların kendisine ait hissesinin haciz tarihinden önce 3. bir kişiye satıldığını ileri sürerek, hacizlerin kaldırılmasını talep etmiş ve ilk derece mahkemesince istemi reddedilmiş; bu karara istinaf başvurusu da reddedilmiştir. Borçlunun, şikayet yoluyla başvuru tarihine kadar taşınmazdakı hissesini 3. kişiye sattığı kanıtlanmıştır. Bu nedenle, borçlunun, şikayete konu taşınmazlar yönünden haczin kaldırılmasını istemek konusunda şikayet hakkı ve hukuki yararı bulunmamaktadır. Bu sebeple, borçlu yükümlülüğünden dolayı yapılan haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken, şikayetin esası incelenerek reddine karar verildiği belirtilmiştir. Bu kararın doğru olmadığı açıklansa da sonuç olarak istem reddedildiğinden bir itiraz söz konusu değildir. Kararda HMK'nun 353/1-b-2. maddesi gereğince, ilk derece mahkemesi kararının gerekçesi bu yönden düzeltilerek yeniden esas hakkında bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, İİK'nun 364. maddesi ve HMK'nun 370. maddeleri uyarınca kararın, Bölge Adliye Mahkemesi'nin doğru olduğu sonucuna varılmıştır.

12. Hukuk Dairesi 2020/4867 E. , 2020/7893 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Şikayetçi borçlunun icra mahkemesine başvurusunda; haczedilen 12 ve 13 Parsel numaralı taşınmazların borçluya ait hissesinin, haciz tarihinden önce 3. kişiye satılmış olması nedeniyle borçlunun borcundan dolayı haczedilemeyeceğini ileri sürerek hacizlerin kaldırılmasını talep ettiği, İlk Derece Mahkemesi’nce haciz tarihinde taşınmazların borçlu adına kayıtlı olduğundan bahisle istemin reddedildiği, kararın borçlu yanca istinafı üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce istinaf başvurusunun esastan reddedildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, borçlunun, icra mahkemesine şikayet yoluyla başvuru tarihi olan 12.6.2019 tarihinden önce 24.12.2018’de, şikayet konusu taşınmazlardaki hissesini 3. kişi Murat Boyracı’ya satarak devrettiği, şikayet ve karar tarihinde borçlu ...’ın belirtilen bu taşınmazların maliki olmadığı anlaşılmaktadır.
O halde, İlk Derece Mahkemesi’nce, borçlunun, şikayete konu taşınmazlar yönünden haczin kaldırılmasını istemek konusunda şikayet hakkı ve hukuki yararı bulunmadığı nazara alınarak, şikayetin reddine karar verilmesi gerekirken, şikayetin esası incelenerek reddi isabetsiz olup, Bölge Adliye Mahkemesi’nce; HMK"nun 353/1-b-2. maddesi gereğince, ilk derece mahkemesi kararının gerekçesi bu yönden düzeltilerek yeniden esas hakkında bir karar verilmesi gerekirken, istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedilmesi doğru değil ise de, sonuçta istem reddedildiğinden karar sonucu itibariyle doğru olup, bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 364. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken HMK"nun 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 54,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 01/10/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.