Davacı,  iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici  sebeplere göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine.
2- Davalının temyizine gelince ;
Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan  davacının  maddi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istek, ilamda belirtildiği şekilde kısmen kabul edilmiştir.
Bu tür tazminat davalarında Borçlar Kanununun 125. maddesine göre zamanaşımı olay tarihinden itibaren 10 yıldır. Somut olayda  davalı yasal sürede zamanaşımı iddiasında bulunmuş olup, olay 26.02.1997 tarihinde meydana gelmiş, dava ise 19.12.2007 tarihinde açılmış olduğundan Borçlar Kanunun 125. maddesinde düzenlenen zamanaşımı süresinin fazlasıyla geçmiş olduğu ortadadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin  davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde tazminata hükmolunması bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, 60.00 TL temyiz başvuru harcı yatırılmış olduğu  anlaşılmakla , aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya  yükletilmesine, 30.03.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.