Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/10303 Esas 2014/474 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10303
Karar No: 2014/474
Karar Tarihi: 15.01.2014

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/10303 Esas 2014/474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından dolayı bir kişi mahkum edildi. Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına yapılan temyiz istemi reddedildi. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise, sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gerektiği gözetilmediği için mahkeme kararı bozuldu. Ancak, bu aykırılığın düzeltilebileceği ve TCK'nun 53. maddesi uyarınca sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun tutulması kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun (26. madde, geçici 2. madde), 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (53/3. madde, 53/1-c madde) ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (321. madde, 322. madde) olarak belirtildi.

2. Ceza Dairesi 2013/10303 E. , 2014/474 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
a) Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteğinin aynı kanunun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
b) Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından 5237 sayılı TCK.nun 53/3. maddesi uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hükümde
TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüme ek olarak "aynı yasanın 53/1-c maddesinde sayılı haklardan kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun tutulmasına" karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.