4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/34274 Esas 2017/2336 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Adli para cezasının gün karşılığı miktarının belirtilmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nun 52/2 maddesi yerine 50/1-...maddesinin gösterilmesi ve 52. maddesi fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6.maddesine muhalefet edilmesi,
2-01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasa’nın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
3-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK"nun 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, sanık hakkında anılan maddenin l.fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması gerektiği, diğer kişiler bakımından bu haktan infaz tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
4-Dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Kanun"un 13/1 maddesi yollamasıyla müsaderesine karar verilmesi gerekirken doğrudan 5237 sayılı TCK’nun 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi;
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322.maddesi uyarınca,
1-Hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinden "50/1-...ve 52" ibaresinin çıkartılması yerine "52/2" ibaresinin eklenmesi,
2-Hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinden "ödenmeyen" ibaresinden itibaren bent sonuna kadar olan kısmın çıkartılması,
3-Hükümden TCK.nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1...3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
4-Hükmün müsadereye ilişkin bendinde "sigaranın" ibaresinden sonra gelmek üzere "5607 sayılı Kanun"un 13/1 maddesi yollamasıyla"ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.