10. Ceza Dairesi Esas No: 2011/4025 Karar No: 2014/7340 Karar Tarihi: 11.09.2014
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2011/4025 Esas 2014/7340 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Van 1. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın uyuşturucu madde kullanmak için bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında ikinci kez aynı suçu işlemesi sonucunda, ikinci suça ilişkin davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın gerekçesi, Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesinin 5. fıkrasında belirtilen koşulların mevcut olmasıdır. Bu maddeye göre, kişinin erteleme süresi içinde tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, satın alması veya kabul etmesi durumunda, bu davranış ihlal nedeni olarak kabul edilir ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz. Kararda ayrıca, bu kararın 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi tarafından değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası uyarınca verildiği belirtilmiştir.
10. Ceza Dairesi 2011/4025 E. , 2014/7340 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 10 - 2009/118231 Mahkeme : VAN 1. Sulh Ceza Mahkemesi Hüküm Tarihi- Numarası : 29.12.2008 - 2008/321 esas ve 2008/579 karar Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın ikinci kez aynı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davaya ilişkin kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.