MAHKEMESİ : İstanbul 41. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 11/10/2012
NUMARASI : 2012/226-2012/259

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı bankadan kullanılan krediler sonucu hesabın kat edildiğini, davalı tarafa banka yoluyla ödemeler yaptığını ve ipotekli iki taşınmazının satıldığını, toplam ödemenin 320.000 TL olduğunu ileri sürerek, davalıya icra takibinde yazılı miktar kadar borçlu olmadıklarının tespiti ile icra takibindeki borç sebebiyle fazla ödenen miktarın icraya ödendiği tarihten itibaren ticari faizi ile istirdadına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının borcundan dolayı son ödemenin 01.06.2010 tarihinde yapıldığını, dava tarihi itibariyle davanın zamanaşmınına uğradığını, krediye ilişkin ödemelerin 01.06.2010 tarihinde kapandığını, davacının kendi serbest iradesi ile ödeme yaptığını, yapılan son ödeme ile, bankanın aldığı idari karar çerçevesinde takip dosyasında işlem yapılmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davalı tarafından yapılan hak düşürücü süre itirazı yönünden açılan davanın istirdat davasına konu kısmı yönünden mahkemenin 2011/409 sayılı davasından ayrılıp ayrı bir esasa kayıt edilerek, ayrılan istirdat davasında, son ödeme tarihi 01.06.2010 tarihinden itibaren 1 yıl içinde açılmayan davanın hak düşürücü süre yönünden reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, davalı bankaca başlatılan İstanbul 10. İcra Müdürlüğü"nün 2007/6444 esas sayılı kesinleşen icra takibi nedeniyle yapılan ödemeler dikkate alındığına dava tarihi itibariyle herhangi bir borç kalmadığı ve fazla ödeme yapılması nedeniyle de bu miktarın istirdadı talepli İİK 72. maddesine göre açılan menfi tespit ve istirdat davasıdır.
İİK 72. maddesinde belirtilen menfi tespit ve istirdat davası, menfi tespit davası olarak açılmasına rağmen daha sonra istirdat davasına dönüşebilen dava türü olup, aynı temel ilişkiyi içerdiğinden menfi tespit ve istirdat davası olarak ayrı ayrı görülemez. Somut olayda açılmış bulunan menfi tespit ve istirdat davasının istirdada ilişkin bölümünün tefrik edilerek ayrı bir esasa kaydı doğru görülmemiştir.
Öte yandan zamanaşımı başlangıcı davacının icra takip dosyasına yapılan son ödemeden sonra başlar. Ne var ki, öncelikle açılan davada, dava tarihi itibariyle davacının borçlu olup olmadığı saptanmalıdır. Varsa, istirdat edilecek miktar yönünden de zamanaşımının buna göre değerlendirilmesi gerekir. Bu durumda mahkemece, dava tarihi itibariyle davacının icra takibinden dolayı davalı bankaya borcunun olup olmadığı saptanmalı ve sonra istirdada yönelik talebin değerlendirilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması ve davanın reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.