MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın müştekiye ait işyerinde aldığı para üstünü tam ve eksiksiz olarak iade etmemekten ibaret eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Yasa"nın 142/2-b maddesiyle uygulama yapılarak fazla ceza tayini;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 11.02.2016 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(Muhalif) (Muhalif)
MUHALEFET ŞERHİ
Sanık mağdurun dükkanına girdiği andan ayrılacağı ana kadar özel beceriye ihtiyaç duyan, herkesin başaramayacağı, yetenek, eğitim, uzmanlık gerektiren bir plan uygulamış, mağdurun eşya üzerindeki dikkat, gözetim, denetim gibi önlemlerini bertaraf etmeye yönelik davranışlar gerçekleştirilmiştir.
TCK"nın 142/2. maddesinin (b) bendinde, biri “kişinin elindeki veya üstündeki eşyayı almak”, diğeri “eşyayı özel beceriyle almak” suretiyle iki tür nitelikli hal düzenlenmiştir.
Eğer özel beceriyi (hususi mahareti), eldeki ve üstteki eşyaya bağlarsak çok gereksiz bir ibare olacaktır. Böyle bir kabul, Kanun Koyucunun bentte açıkça anlaşıldığını düşündüğümüz iradesine aykırıdır. Çünkü mağdurla temas halindeki eşya alındığında nitelikli halin uygulanması için özel beceriye ihtiyaç olmayacaktır.
Kaldı ki bendin gerekçesindeki “Yankesicilik ve kişisel çeviklik ile işlenen hırsızlık halleri bendin kapsamına girdiği gibi, bir hayvanı alıştırmak suretiyle ve ondan yararlanılarak işlenen fiiller hakkında da bendin uygulanması sağlanmıştır.” denilerek bendin yalnızca üstteki veya eldeki eşyayı kapsamadığı ortaya konulmuştur.
“Benzer durumu, TCK"nın 142. maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (c), ikinci fıkrasının (a), (d), (f) ve (h) bentlerinde de görüyoruz ve bu şekilde uyguluyoruz.
Uyuşmazlık konusu bentte (142/2-b) bu uygulamadan ayrılmanın dayanağı yoktur.
Açıklanan nedenlerle mahkemenin hükmü doğru nitelikli hâl üzerinden kurduğu gerekçesiyle, sayın çoğunluğun bozma yönümdeki kabulüne katılmıyoruz.