MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/12/2013 gün 2013/6-520 Esas, 2013/582 sayılı Kararında da belirtildiği üzere; ceza miktarı yönünden resen temyize tâbi olmayan hükmün CMK"nın 150/3. maddesine göre baro tarafından görevlendirilen sanık müdafii tarafından süresinde 31/03/2014 tarihinde temyiz edilmesine rağmen sanığın 26/03/2014 tarihli dilekçesi ile “...cezasının onanmasını,avukatının temyiz yapmamasını” talep ettiği, sanığın dilekçede açıkça hükmolunan cezaya razı olunduğunu belirtilmiş olması karşısında bu talebinin temyizden vazgeçme niteliğinde olduğu, 5271 sayılı CMK"nın 266/3. maddesindeki müdafiin iradesine üstünlük tanınması gerektiğine ilişkin istisna halin ise aynı Kanunun 150/2. maddesine göre yapılan zorunlu müdafii görevlendirmelerini kapsadığından somut olayda uygulanamayacağı anlaşılmakla dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 28/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.