Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/7979 Esas 2016/11107 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı ve karşı davalı ... vekili tarafından reddi hakim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ve karşı davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Mahkeme hükmü davacı ve karşı davalı ... vekiline 10.05.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi göndermesiyle 1086 sayılı HUMK’nın 36/A maddesinde öngörülen (7) günlük yasal süre geçirildikten sonra davacı ve karşı davalı vekili tarafından 23.05.2016 tarihinde verilmiştir. Her ne kadar merci tarafından temyiz süresi (15) gün olarak belirtilmiş ise de Hukuk Genel Kurulunun 13.03.2013 gün 2012/19-779 Esas - 2013/355 sayılı kararında da benimsendiği üzere kanunda açıkça düzenlenen temyiz süresinin merci tarafından değiştirilmesinin mümkün olmadığı ve bunun davacı ve karşı davalıya yönelik herhangi bir hak doğurmayacağı gözönünde bulundurularak süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden temyiz dilekçesinin süre yönünden reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı ve karşı davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, istek halinde peşin harcın temyiz edene geri verilmesine 24.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.