Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/4358 Esas 2016/1739 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Taksirle öldürme

Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet.


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gündüz 15:30 sıralarında sanık, idaresindeki otomobil ile orta refüj ile bölünmüş, kendi istikametinde 3 şeritli olan yolda, Samsun istikametinden Çarşamba istikametine doğru meskun mahalde seyir halindeyken, uyarı levhalı yaya geçidine geldiğinde, seyir istikametine göre sol taraftan yola inen ve yaya geçidi üzerinden karşıya geçmek isteyen yaya ..."ya sol şerit üzerinde çarptığı ve ölümüne neden olduğu olayda; çarpma noktasından 13 metre geride yaya geçidi trafik levhası bulunduğu, tarafsız tanık Mustafa Yavuz"un 20.12.2013 tarihli keşif tutanağındaki beyanında sanığın aracının 100-120 km civarında bir hızla seyrettiğini belirttiği hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın meskun mahal sınırları üzerinde bir hızla ve uyarı levhasına rağmen hızını azaltmadan seyrettiği devamlı düz çizgi ile sollama yasağı bulunmasına rağmen sol şeride geçerek önünde seyreden aracı sollamak istediği esnada yayaya çarpıp ölümüne neden olduğu olayda bilinçli taksir hükmünün uygulanma koşullarının oluştuğu ve sanık hakkında tayin edilen cezada TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusur kabulünün yerinde olmadığına, sanık hakkında tayin edilen cezanın fazla olduğuna ve lehe hükümlerin uygulanmamasının yerinde olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanların kendilerini aynı vekil ile temsil ettirdikleri, bu nedenle tek vekalet ücreti tayini gerektiği gözetilmeden ayrı ayrı vekalet ücretine hükmolunması,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK" un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (e) bendinin "Katılanlar için takdir olunan 1500 TL. vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılanlara verilmesine" şeklinde düzeltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.