MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İlk Derece Mahkemesinin 17.01.2017 tarihli ve 2015/424 Esas, 2017/15 Karar sayılı hükmüne karşı başvurulan istinaf talebini esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesinin 17.11.2017 tarihli ve 2017/465 Esas, 2017/1601 Karar sayılı ilamı, Dairemizin 09.07.2019 tarihli ve 2018/2558 Esas, 2019/15349 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş ise de, İlk Derece Mahkemesinin 28.01.2020 tarihli ve 2019/269 Esas, 2020/62 Karar sayılı kararı ile kısmen direnme kararı vermesi ve bu kararı davacı ve davalı vekillerinin kanuni süresi içerisinde temyiz etmesi üzerine dosya yeniden incelendi.
Davacı vekili, müvekkili işçinin yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ücretleri ile günlük yüzde beş fazlalık alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak,davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Davalı vekilinin kararı temyizi üzerine, Dairemizin 09.07.2019 tarihli ve 2018/2558 Esas, 2019/15349 Karar sayılı ilamı ile yıllık izin alacağının iki kat ücretten hesaplanmasının hatalı olduğu belirtilerek 10 günlük izin alacağının son ücretten hesaplanması ve kıdem tazminatı ile ücret alacağına yasal faiz işletilmesi gerektiğine ilişkin gerekçeyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma sonrasında yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesinin 28.01.2020 tarihli ve 2019/269 Esas, 2020/62 Karar sayılı kararı ilamı ile yıllık izin alacağının son ücret üzerinden hesaplanması gerektiği ve kıdem tazminatı ile izin alacağına yasal faiz uygulanmasına yönelik bozma gereklerine uyulmuş, ancak " Her ne kadar bozma ilamında davacının 10 günlük izin süresinin son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği yönünde bir ibare bulunuyor ise de davacının kullandırıldığı veya karşılığının ödendiği ispat edilemeyen 516 günlük yıllık izin alacağı bulunduğu anlaşıldığından bu kısım yönünden Yargıtay bozma ilamına direnilmek suretiyle hüküm kurmak gerekmiştir. " şeklindeki gerekçeyle bozma kararına karşı bu yönden direnilmiş olup, Dairemizce temyiz incelemesi sırasında maddi hataya dayalı olarak izin ücretinin 10 gün üzerinden hesaplanması gerektiği yönünde bozma gerekçesi yazıldığı anlaşılmakla, direnme kararının kabulü ile Dairemiz kararının 2. bendinde yer alan “ 10 gün ” ibaresinin çıkartılarak ortadan kaldırılmasına karar verildi.
Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosya kapsamının değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyulan bozma kararı gereğince tesis edilmiş İlk Derece Mahkemesi kararında hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik olmamasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkan bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 04.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.