Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/15681 Esas 2018/25449 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/15681
Karar No: 2018/25449
Karar Tarihi: 26.11.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/15681 Esas 2018/25449 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından verilen karar, taşınır mal ve alacak davalarında temyiz kesinlik sınırını aşmayan nihai kararların, kesinlik sınırının belirlenmesinde sadece dava konusu malın veya alacağın değerinin dikkate alınacağını ve faiz, icra tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin hesaba katılmayacağını belirtmiştir. Dosyada yer alan toplam miktarın karar tarihi itibariyle 2.590,00 TL olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleridir.

22. Hukuk Dairesi 2018/15681 E. , 2018/25449 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; hüküm altına alınan ve fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak temyize konu edilen toplam miktar karar tarihi itibari ile 2.590,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.