MAHKEMESİ : Ankara(Kapatılan) 17. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2011/476-2013/110

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde müflis davalı şirket iflas idaresi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkilinin 2000 yılından Temmuz 2010 ayına kadar müflis şirkette çalıştığını, İ.. M..na 12.822,42 TL işçilik alacağı için yapılan başvunun reddedildiğini, kendi yaptıkları hesaba göre müvekkilinin 12.822,42 TL kıdem tazminatı, 23.076,92 TL fazla mesai ve 2.649,00 TL genel ve milli tatil olmak üzere toplam 35.548,34 TL alacağının bulunduğunu ileri sürerek 38.548,34 TL"nin masaya 1. sıradan kaydının kabulüne ve bu miktarın müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama aşamasında 25.725,92 TL"lik alacak yönünden iflas idaresine başvurmadıklarından bu taleplerini atiye bırakmıştır.
Müflis davalı şirket iflas idaresi vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının müflis şirkette çalıştığının SGK kayıtları ile sabit olduğu, dinlenen davacı tanıkları beyanlarında davacının fazla mesai yaptığı, bayram ve resmi tatillerde çalıştığını ifade ettiklerinden beyanlara itibar edildiği, davacının fazla mesai yaptığı, bayram ve resmi tatillerde çalıştığı ve bu şekilde iddiasını ispat ettiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 12.882,42 TL alacağın sıra cetveline kayıt ve kabulüne, davacının 25.725,92 TL"ye ilişkin talebi hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, müflis davalı şirket iflas idaresi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2)Dava, kayıt kabul istemine ilişkindir.
Davacı tarafça, 2.112,42 TL maaş, 9.281,77 TL kıdem tazminatı, 1.428,20 TL ihbar tazminatı olmak üzere toplam 12.822,40 TL"nın kaydı için iflas idaresine başvurulduğu halde, 03.07.2011 ve 22.05.2012 tarihli duruşmalardaki fazla mesai ücreti 23.076,92 TL ve tatil ücreti 2.649.00 TL olmak üzere toplam 25.725,92 TL"lik talebini atiye bıraktığını açıklamıştır.
Bu durumda mahkemece, başvuru ve dava konusu edilen maaş, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ile ilgili davacının bir alacağı olup olmadığı hususunda bilirkişiden rapor alınıp, her bir alacak kalemi yönünden talep miktarları gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, başvuru ve dava konusu edilen maaş ve ihbar tazminatı ile ilgili bir değerlendirme yapmayıp, kıdem tazminatı alacağını 8.600,93 TL olarak belirleyen, ancak kayıt kabul başvurusu dışında olduğu belirtilip atiye bırakılan fazla mesai ve tatil ücretinin de hesaplandığı bilirkişi raporu esas alınmak suretiyle hüküm kurulması HMK"nın 26. maddesindeki taleple bağlılık ilkesine aykırı olmuştur.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, müflis davalı şirket iflas idaresi vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.