Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/10848 Esas 2014/424 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10848
Karar No: 2014/424
Karar Tarihi: 14.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/10848 Esas 2014/424 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın kısa süreli hapis cezasının ertelenmediği için, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında güvenlik tedbiri olan velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma uygulamasının yapılamayacağını belirtti. Ancak, kanuni sonucu olarak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan ve 5237 sayılı TCK'nun 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine karar verdi. Kanun maddeleri: 5237 Sayılı TCK'nun 53/1, 53/4, 49/2 ve 5271 sayılı CMK'nun 232/2-d.

2. Ceza Dairesi 2013/10848 E. , 2014/424 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 Sayılı TCK.nun 53/4.maddesine göre kısa süreli hapis cezaları ertelenen kişiler hakkında aynı maddenin 1.fıkrasının uygulanamayacağı, somut olayda sanık ... hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK.nun 49/2.maddesi gereğince kısa süreli olmadığı, bu nedenle aynı Kanunun 53.maddesinin 3.fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 53. maddesinin 1.fıkrasının (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğun uygulanmamasına mahkemece karar verilebileceğinin anlaşılması karşısında, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan ve 5237 sayılı TCK.nun 53/1.maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında dikkate alınmasının mümkün olduğu kabul edilmiş ve sanıkların 5271 sayılı CMK.nun 232/2-d maddesi uyarınca tutuklulukta geçirdiği süreler gerekçeli karar başlığında gösterilmemiş ise de, mahallinde ilavesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delilere, gerekçeye hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 14/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.