Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2523 Esas 2020/3439 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2523
Karar No: 2020/3439
Karar Tarihi: 04.11.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2523 Esas 2020/3439 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kooperatif yönetim kurulu üyesi olarak görev yapan davalının kooperatif aleyhine haksız kazanç elde ettiği iddiasıyla açılmıştır. Davacı vekili, fazlaya ilişkin hakları saklı tutarak davalıdan 10.000 TL'nin tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, müvekkilinin talebe konu hususlarda kooperatif genel kurullarında ibra edildiğini ve iddiaların gerçek dışı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak bu karar Daire tarafından bozulmuş ve davacının taleplerinin kesin hüküm nedeniyle dava şartı yokluğundan reddinin gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekili, karara itiraz etmiştir, ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: Temyiz edilen kararın dayandığı kanun maddeleri belirtilmemiştir.

23. Hukuk Dairesi 2017/2523 E. , 2020/3439 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın karar verilmesine yer olmadığına yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının kooperatif yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptığı dönemde kooperatif aleyhine bir takım haksız kazançlar temin ettiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını ve aynı konuda daha önce bir başka mahkemede açılan davanın reddedildiğini, müvekkilinin talebe konu hususlarda kooperatif genel kurullarında ibra edildiğini, öte yandan usulsüz bir işlem bulunmadığını ve iddiaların gerçek dışı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizinin üzerine Dairemizin 26.03.2015 tarihli, 2014/3875 Esas 2015/1954 Karar sayılı ilamı ile davacının dava dilekçesinde belirttiği zararlara ilişkin başlattığı icra takibi neticesinde görülen Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 01.04.2010 tarihli ve 2009/252 E, 2010/241 K. sayılı ilamında davanın reddine karar verilmiş, mahkemece bu kararın usulden red olarak yorumlanmışsa da kararın esastan reddedildiği bu nedenle davacının taleplerinin kesin hüküm nedeniyle dava şartı yokluğundan reddinin gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyma sonucu yapılan yargılamada bozmadan önce kesinleşen kısım dışında kalan davacı talepleri yönünden kesin hüküm nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.