Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/15672 Esas 2018/25440 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/15672
Karar No: 2018/25440
Karar Tarihi: 26.11.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/15672 Esas 2018/25440 Karar Sayılı İlamı

Özet:

22. Hukuk Dairesi, alacak davasına ilişkin temyiz başvurusunu değerlendirdi. Kararda, miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların temyiz edilemez olduğu belirtildi. Kesinlik sınırının kamu düzeni ile ilgili olduğu ve yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değerinin dikkate alındığı ifade edildi. Karar tarihi itibariyle 2.590,00 TL olan toplam miktarın temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığına karar verildi ve davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle açıklandı: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427, 432. maddeleri.

22. Hukuk Dairesi 2018/15672 E. , 2018/25440 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; hüküm altına alınan ve fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak temyize konu edilen toplam miktar karar tarihi itibari ile 2.590,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.