10. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/19641 Karar No: 2017/7368 Karar Tarihi: 30.10.2017
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/19641 Esas 2017/7368 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2015/19641 E. , 2017/7368 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece,davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki belgeler okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 1-) 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. Maddesindeki atıf gözetilerek, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.080,00 TL olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir. Somut olayda; davacı Kurumun zararı olan geçici iş göremezlik ödemesinin tamamının 1.243,47 TL olduğunu belirtmiş,dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden Kurum zararının tamamının 1.243,47 TL olduğu anlaşılmaktadır. Kusur durumuna göre davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacı Kurum verilen kararı, taraf olamdıkları dosyadaki kusur durumu esas alınarak karar verildiğini belirterek temyiz etmiştir. Dava, değeri itibariyle temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı davacı vekili tarafından temyiz yoluna başvurulması mümkün değildir. Hal böyle olunca, davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin, hükmün miktar itibarîyle kesinliği nedeniyle REDDİNE, 30/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.