Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/2052 Esas 2014/280 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/2052
Karar No: 2014/280
Karar Tarihi: 15.01.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/2052 Esas 2014/280 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık İ.M.'nin çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükmün Yargıtay tarafından incelenmesi sonucunda, sanığın suçunun cinsel taciz suçu olduğu ve cinsel istismar suçu kapsamında değerlendirilemeyeceği kararına varılmıştır. Sanığın vücut dokunulmazlığını ihlal etmeden mağdureye ıslık çalması, eliyle gel işareti yapması ve evine kadar takip etmesi şeklinde gerçekleşen eylemleri cinsel taciz suçunu oluşturmaktadır. Kanun maddeleri ise; cinsel taciz suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 105/1. maddesi, cinsel istismar suçu için ise 103/1. maddesidir.

14. Ceza Dairesi 2012/2052 E. , 2014/280 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2011/235981

Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık İ.. M.."in yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 26.11.2010 gün ve 2010/545 Esas, 2010/564 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, vücut dokunulmazlığını ihlal etmeksizin yolda yürümekte olan mağdureye ıslık çalması, eliyle gel işareti yapması ve evine kadar takip etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, bedensel temas içermeyen eylemlerinin TCK.nın 105/1. maddesinde öngörülen cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında TCK.nın 103/1. maddesinde düzenlenen cinsel istismar suçundan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.