Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan davacının maddi ve manevi tazminat istemin ilişkindir.
Mahkemece maddi tazminat talebinin aynen manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yapılan incelemede zararlandırıcı sigorta olayının  tespiti amacıyla alınan 21.10.2005 tarihli Çalışma Bakanlığı müfettişi N.E.’nin raporunda  işverene %80, kazalı işçiye %20 oranında kusur oranı verildiği,  davalı tarafın bu orana itiraz ettiği,  mahkemece alınan  24.12.2006 tarihli bilirkişi heyeti raporunda  da işverene %80,  kazalı işçiye %20 oranında  kusur verildiği bu bilirkişi heyetinde  Çalışma Bakanlığı müfettişi N.E.’nin de bulunduğu, bu rapora  davalının  Çalışma Bakanlığı müfettişinin bilirkişi heyetinde bulunmasının  usule uygun olmadığını bildirerek itiraz ettiği,  mahkemece de 24.12.2006 tarihli bilirkişi raporu esas alınarak hüküm  kurulduğu görülmüştür.
Kusur raporunu hazırlayan bilirkişi heyetinde özellikle  olayı önceden incelelip kusur konusunda görüş bildiren Çalışma Bakanlığı Müfettişinin bilirkişi olarak bulunması ve bu raporun hükme esas alınması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 23.3.2009  gününde oybirliğiyle karar verildi.