MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Mahkeme hükmü davalı ..... vekiline 20.06.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise, 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla 1086 sayılı HUMK’nın 36/A maddesinde öngörülen (7) günlük yasal süre geçirildikten sonra davalı vekili tarafından 01.07.2016 tarihli dilekçe ile verilmiştir. Her nekadar merci tarafından temyiz süresi (15) gün olarak belirtilmiş ise de Hukuk Genel Kurulunun 13.03.2013 gün 2012/19-779 Esas 2013/355 sayılı kararında da benimsendiği üzere kanunda açıkça düzenlenen temyiz süresinin merci tarafından değiştirilmesinin mümkün olmadığı ve bunun davalı tarafa yönelik herhangi bir hak doğurmayacağı gözönünde bulundurularak süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden temyiz dilekçesinin süre yönünden reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 24.11.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.