MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10/11/2015 tarih ve 2014/100-2015/642 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 20.12.2016 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait 54.000 kg patatesin taşınması işini üstlendiğini, alıcı firmanın ürünlerin donduğunu belirterek teslimattan kaçındığını, bunun üzerine durumun davalıya haber verildiğini, davalının da malları teslim almak istemediğini, kendilerine 30.10.2011 tarihli 21.434,22 TL bedelli fatura tanzim ettiğini, bu miktarı hiç kusurları yokken ödemek zorunda kaldıklarını, yaptıkları tespitte hasarın taşıma sırasında meydana gelmediğinin belirlendiğini ileri sürerek, anılan miktarın iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının patatesleri yüklemeye geç geldiğini, yüklemenin ertesi güne sarktığını, gece ayaz olması nedeniyle patateslerin davacı kusuru sonucu donduğunu, düzenlenen faturanın rıza ile ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak, dosya kapsamına göre; taraflar arasında davalıya ait 54.000 kg patatesin nakliyesine ilişkin sözlü taşıma sözleşmesi yapıldığı, davalının taşınacak patatesleri tarladan erken hasat ettirip ıslak biçimde çuvallara doldurttuğu, davacı taşıyıcının bu patatesleri tarladan alıp en kısa sürede işlenmek üzere fabrikaya naklettiği, bu açıdan taşıma sözleşmesi gereğince edimlerini davacının kusursuz olarak yerine getirdiği, ancak fabrikada yapılan kontrolde taşımaya konu patateslerin bozulmaya başlandığının belirlenmesi üzerine bu ürünlerin teslim alınmadığı, davacı taşıyıcının da söz konusu ürünleri ..."deki kooperatif merkezine getirdiği, davalıya iade etmek istemesi üzerine davalının nakliye sırasında patateslerin bozulduğu iddiası ile söz konusu malları teslim almaktan kaçındığı, bu arada patateslerin tamamının bozulması üzerine davacı tarafından bu patateslerin araziye döküldüğü, bunun üzerine davalının, davacı adına 30/10/2011 tarih ve 21.434,22 TL bedelli irsaliyeli faturayı düzenlediği ve fatura üzerine "nakliyeden kaynaklanmış bozulmuş patates bedeli" yazarak davacıdan bu bedeli isteyip tahsil ettiği, taşımaya konu patateslerdeki bozulmanın davacı taşıyıcının kusurundan kaynaklanmadığı, bu nedenle davacıdan, davalının tahsil ettiği bedelin haksız olduğu gerekçesiyle; davanın kabulüne, 21.434,22 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, taşıma sözleşmesine dayalı borçlu olmadığı halde ödeme yaptığı iddiasıyla açılan istirdat istemine ilişkin olup, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6762 Sayılı Türk Ticaret Kanununun 790. maddesinde “Taşıyıcının, gönderileni bulamaması veya gönderilenin eşyayı kabul etmemesi yahut kabulde gecikmesi, gönderilen ile taşıyıcı arasında bir ihtilaf yahut tesellüme mani diğer bir sebebin çıkması hallerinde; taşıyıcının, keyfiyeti hemen gönderene bildirmesi ve cevabını beklemesi lazımdır. Keyfiyeti gönderene bildirmek mümkün olmaz veya gönderen cevap vermekte gecikir, yahut icrası mümkün olmayan bazı talimat verirse, taşıyıcı, eşyanın yediemine teslimi için eşyanın ulaştığı yerdeki mahkemeye müracaat edebilir. Bu kabil eşyanın maruz olduğu tehlike ve zarar, gönderene aittir. Eşya, çabuk bozulan cinsten olup, aşağıdaki fıkraya göre keyfiyet gönderene bildirilinceye kadar zarar ve tehlikenin vukuu melhuz ise, taşıyıcı, Borçlar Kanununun 92 nci maddesi hükmüne uyarak hareket eder. Eşya, anılan madde gereğince satıldığı takdirde, taşıyıcı, taşıma ücretiyle yaptığı masrafları bedelden alır. Taşıyıcı, imkan halinde ve en kısa bir müddet içinde gerek göndereni ve gerek gönderileni keyfiyetten haberdar etmeye mecburdur. Aksi takdirde kendisinden zarar ve ziyan talep olunabilir. Birinci fıkrada beyan olunan hallerde taşıyıcı, taşınan eşya sahibinin menfaatlerini muhafaza hususunda sürat ve basiret ile harekete mecburdur. Aksi halde eşya sahibinin bu yüzden uğradığı zararları tazminle mükellef olur.” hükmünü haiz olup, taşıyıcı olan davacının TTK hükümleri gereğince ivedilikle ihtar ya da satışı suretiyle patatesleri çürütmemesi gerekirken, üzerine düşen yükümlükleri yerine getirmediği, malı muhafazada ve çabuk bozulacak mallardan bulunmakla dava konusu patateslerin satılarak bedelini tahsil etmemesi nedeniyle kusurlu bulunmaktadır. Bu suretle, bu husus araştırılıp değerlendirilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın açıklanan nedenle davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.