Çocuğun cinsel istismarı - kullanmak için uyuşturucu madde kabul etme veya bulundurma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4197 Esas 2020/2819 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4197
Karar No: 2020/2819
Karar Tarihi: 30.06.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kullanmak için uyuşturucu madde kabul etme veya bulundurma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4197 Esas 2020/2819 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum olmuş ve diğer teşebbüs suçundan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. İlk derece mahkemesi tarafından verilen karar itiraz edilmiş, ancak mahallinde değerlendirme yapılarak itirazın reddine karar verilmiştir. İnceleme sonucunda, tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğinde iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksizce gösterildiği, verilen cezanın kanuni sınırlar dahilinde olduğu belirlenmiştir. Temyiz talebi yerinde görülmediğinden, karar oy birliğiyle onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu Madde 103/A (Çocuğun cinsel istismarı)
- Türk Ceza Kanunu Madde 191/1 (Kullanmak için uyuşturucu madde kabul etme veya bulundurma)

14. Ceza Dairesi 2019/4197 E. , 2020/2819 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kullanmak için uyuşturucu madde kabul etme veya bulundurma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçtan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde kabul etme veya bulundurma suçundan verilen kararın itirazı kabil olup, bu hususta mahallinde merciince değerlendirme yapılarak itirazın reddine karar verildiği anlaşıldığından çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.