Esas No: 2015/1900
Karar No: 2015/2582
Karar Tarihi: 16.09.2015
Kamu görevlisine görevini yaptırmamak için direnme - Kamu görevlisine hakaret - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/1900 Esas 2015/2582 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıkların kamu görevlisine direnme, hakaret ve hükümlü/tutukluların ayaklanması suçlarından cezalandırıldığı bir davada, bir sanığın temyiz talebinin reddedildiğini ve diğer sanıkların temyiz taleplerinin çoğunlukla reddedildiğini belirtti. Ancak hükümlü/tutukluların ayaklanması suçundan kurulan hükümde iddianamede bahsedilmeyen bir suçtan bahsedildiği için bu suçtan kurulan hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle: Kamu görevlisine direnme: 5237 sayılı TCK’nın 265/1, 265/3, 265/4, 43/1-2 maddeleri, Kamu görevlisine hakaret: 5237 sayılı TCK’nın 125/3-a maddesi delaletiyle 125/1, 125/4, 43/1-2 maddeleri, Hükümlü/tutukluların ayaklanması: 5271 sayılı CMK’nın 225. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 296/1, 53. maddeleri.
16. Ceza Dairesi 2015/1900 E. , 2015/2582 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kamu görevlisine görevini yaptırmamak için direnme, Kamu görevlisine hakaret, Hükümlü veya tutukluların ayaklanması
Hüküm : 1-Görevi yaptırmamak için direnme suçundan, sanıklar ..., hakkında; 5237 sayılı TCK"nın 265/1, 265/3, 265/4, 43/1-2 maddeleri uyarınca mahkumiyet 2-Kamu görevlisine hakaret suçundan sanıklar ... ve ... haklarında; 5237 sayılı TCK"nın 125/3-a maddesi delaletiyle 125/1, 125/4, 43/1-2 maddeleri uyarınca mahkumiyet 3-Kamu görevlisine hakaret suçundan sanıklar ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 125/3-a maddesi delaletiyle 125/1, 125/4, 43/1-2 maddeleri uyarınca mahkumiyet 4-Hükümlü veya tutukluların ayaklanması suçundan sanıklar ..., hakkında 5237 sayılı TCK"nın 296/1, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ..."un temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın, yokluğunda verilip 7201 sayılı Kanunun 21. maddesine uygun şekilde 30.10.2012 tarihinde usulünce tebliğ olunan hükmü, yasal süresinden sonra 21.01.2013 tarihli dilekçesiyle temyiz ettiği anlaşıldığından; vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklar ...,"ın görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Kamu görevlisine hakaret suçundan uygulama yapılırken gerekçeli karar ile kısa kararda TCK"nın 125/3-a yollamasıyla TCK"nın 125/1 maddesi uyarınca uygulama yapılırken ""1 yıl hapis cezası"" yerine ""1 ay hapis cezası"" yazılması takip eden uygulamanın doğru olduğu gözetilerek mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3-Sanıklar ..., hakkında hükümlü veya tutukluların ayaklanması suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.03.1998 tarih ve 50/105, 01.06.1999 tarih ve 137/146, 10.10.2000 tarih ve 175/193, 23.10.2001 tarih ve 226/227, 30.05.2006 tarih ve 173/145 sayılı kararlarında ve benzer nitelikteki içtihatlarında açıklandığı üzere; 5271 sayılı CMK’nın 225. maddesi gereğince hükmün konusunun, iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail olduğu, iddianamede bir olayın açıklanması sırasında başka bir fiilden bahsedilmesi o konuda da dava açıldığı anlamına gelmeyeceği, somut olayda sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, sanıklar hakkında hükümlü veya tutukluların ayaklanması suçundan ise açılan bir kamu davası olmadığı halde, ek savunma verilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelemeksizin hükmün öncelikle bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozmanın temyiz isteği reddilen sanık ..."a teşmiline, 16.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
