Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2009/7600 Esas 2010/652 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Asliye 1.Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın derdestlik itirazının kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekillerince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalının Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortacısı olduğu aracın neden olduğu kazada desteğinin öldüğünü, müvekkilinin bu nedenle zarar gördüğünü ileri sürerek, şimdilik 10.000,00 TL’nin temerrüt faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde, derdestlik itirazında bulunmuş, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, aynı konuda taraflar arasında görülen önceki dava da açılmamış sayılmasına ilişkin verilen kararının kesinleştirilmediği gerekçesiyle, derdestlik itirazının kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekillerince temyiz edilmiştir.
1- Dava, haksız eyleme dayalı tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda da, önceki davada dosyası, 17.06.2008 tarihinde işlemden kaldırılmış olup, üç aylık sürenin sonu olan 06.10.2008 tarihinde davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Usul hükümlerine göre davanın açılmamış sayılma kararı temyizi kabil bir karar ise de, derdestlik yönünden kararın kesinleşmesini aramaya gerek yoktur. Derdestlik, dosyanın işlemden kaldırılması tarihinden itibaren üç aylık süre ile sınırlıdır. Bu süre hak düşürücü süredir. Ancak, davanın açılmamış sayılmasını gerektiren şartların doğumu ile dava kendiliğinden ortadan kalkar ve derdest olmaktan çıkar.
Bu durumda, davanın açıldığı 30.10.2008 tarihinde derdest bir dava bulunmadığından, mahkemece işin esasına girilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
2- Kabule göre; mahkemece davalının derdestlik ilk itirazının kabul edilmesi nedeniyle, HUMK.nun 194. maddesi hükmü uyarınca, davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi yerine, derdestlik itirazının kabulü şeklinde hüküm kurulması isabetli değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 01.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.