Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/8362 Esas 2014/354 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8362
Karar No: 2014/354
Karar Tarihi: 14.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/8362 Esas 2014/354 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak hükmün o tarihte yürürlükte olan kanunlara göre temyizi mümkün değildir ve sanığın temyiz isteği reddedilmiştir. Mahkeme, diğer itirazları yerinde görmediği söylenmiş ancak savunmalar, tanıklar ve mağdur arasında çelişkiler olduğundan sanığın suçlu olduğu kanıtlanmadan hüküm verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınması gerektiği göz ardı edilerek tüm sanıklardan müteselsilen tahsil edilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, hükmün temyiz edilemezliğine ilişkin madde 305/1 ve yargılama giderlerinin alınması konusundaki 326/2 maddeleri sayılabilir.

2. Ceza Dairesi 2013/8362 E. , 2014/354 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanığın mağdur ..."ya yönelik hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz incelemesinde,
Hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanığın mağdur ..."a yönelik hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz incelemesinde,
Dosya içeriğine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Sanığın 17.09.2008 tarihindeki hırsızlık suçunu işlemediğine dair savunması, diğer sanık ... "nun söz konusu hırsızlık suçunu kendisinin tek başına işlediğini belirtmesi ve mağdur ..."ın ise aşamalarda sanıkları teşhis edip etmeme hususunda çelişkili açıklamalarda bulunması karşısında, hangi anlatıma ne suretle üstünlük tanındığı ve sanığın atılı suçu işlediğine ilişkin kabule götüren kanıtların neler olduğu tartışılıp açıklanmadan, yetersiz gerekçeyle yazılı biçimde hüküm kurulması,
b- Kabule göre de;
CMK"nun 326/2. maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.