Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/939 Esas 2020/6185 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/939
Karar No: 2020/6185
Karar Tarihi: 23.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/939 Esas 2020/6185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçuyla yargılanan sanık, mahkumiyet hükmü aldı. Temyiz edilen karar, suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nın 141/1 maddesi ile uygulama yapılmışken hüküm kısmında 142/1 yazılması nedeniyle yerinde düzeltildi. Ancak, suça sürüklenen çocuğun yargılama giderlerine sebebiyet vermediği halde bu giderleri yükleten karar bozuldu. İnceleme sonucunda, suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiği kabul edildi ve temyiz istemleri reddedildi. 5271 sayılı CMK'nın 291/1. maddesi yollamasıyla 263/1. maddesine aykırı davranılarak sanığın yanıltıldığı belirtilerek temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edildi. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmamasının eksiklik olduğu belirtilerek bozma nedeni yapılmadı. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 291/1. maddesi, 263/1. maddesi, 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi; 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2020/939 E. , 2020/6185 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
17.09.2019 tarihli asıl kararın sanığın yüzüne karşı SEGBİS yoluyla tefhim edildiği tarihte sanığın cezaevinde olduğu ve karar eteğinde “tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği” açıklanıp kendisine bildirilmeyerek 5271 sayılı CMK"nın 291/1. maddesi yollamasıyla 263/1. maddesine aykırı davranılarak sanığın yanıltıldığı, bu itibarla; sanığın kendisine yapılan tebliğ üzerine 31.10.2019 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü gerektiğinden, temyiz isteminin reddine dair 01.11.2019 tarihli ek kararın kaldırılarak, 17.09.2019 tarihli asıl karara yönelik esastan yapılan temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 141/1. maddesi ile uygulama yapıldığı halde hüküm kısmında 142/1. yazılması mahallinde giderilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Önceki hükmün suça sürüklenen çocuk lehine sonuç doğuracak şekilde bozulmuş olmasına göre, bozma sonrası yapılan yargılama giderlerine suça sürüklenen çocuğun sebebiyet vermediği gözetilmeden suça sürüklenen çocuğa yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “yargılama giderlerine ilişkin bölümün” çıkartılarak, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.