Davacı ... ile davalı ... İth. İhr. San. Turz. İnş. Nak. ve Gıda Maddeleri Tic. Ltd. Şti. arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesince (Tic. Mah. Sıf.) verilen 14.12.2017 gün ve 2016/141-2017/489 sayılı hükmü bozan Dairemizin 20.12.2018 gün ve 2018/2914-2018/5173 sayılı ilamı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedeli alacağının tahsil istemine ilişkindir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine Dairemizden verilen 20.12.2018 gün 2018/2914 Esas 2018/5173 Karar sayılı bozma ilamına karşı davacı vekilince yasal süresi içerisinde karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
1-Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer karar düzeltme talepleri yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı taşeron, davalı yüklenicidir. Davalı yüklenici dava dışı iş sahibi idare ile imzaladığı sözleşme uyarınca yapımını üstlendiği .... Merkez ... İnş. Ve ... Merkez Gençlik Merkezi inşaatlarındaki bir kısım işlerin yapımını tarihsiz taşeronluk sözleşmesi başlıklı 2 adet sözleşme ile davacı taşerona devretmiştir. Davacı, davasında bu sözleşmeler uyarınca edimini yerine getirdiği halde bedelinin ödenmediğini ileri sürerek tahsil talebinde bulunmuştur. Davalı, cevap dilekçesi ve savunmalarında davacının işe başlamadığı ve kendisinin yaptığını ileri sürmektedir.
Eser sözleşmelerinden kaynaklanan ihtilaflarda Dairemiz ve Yargıtay"ın yerleşik içtihat ve uygulamalarında eser sözleşmesi feshedilmediği ya da yüklenen tarafından iş bırakılıp terk edilmediği sürece gerçekleştirilen iş ve imalâtın üstlenen tarafından yapıldığı, bunun aksinin yani yüklenenin iş ve işyerini terkederek gittiği, işi kendisi ya da 3. kişiye tamamlatıldığına dair savunmanın bunu ileri süren karşı tarafça yasal delillerle kanıtlanması gerektiği kabul edilmektedir.
Dosya kapsamındaki deliller, alınan bilirkişi raporu ve mahkemenin kabulüne göre taraflar arasındaki taşeronluk sözleşmelerinin feshedilmediği, işin bilirkişi raporunda seviye ve miktarda yapıldığı anlaşılmaktadır. Dayanak taşeronluk sözleşmelerinin 3. maddesi hükmünce "Vergi + SSK + KDV ve harçlar davacı taşerona ait olmayıp davalı yüklenicinin sorumluluğundadır. Bu nedenle sözleşmeye göre Vergi + SSK + KDV ve harç yükümlülüğü bulunmayan davacı taşeronun yaptığı işlerle ilgili belgeler düzenleyip SSK ve Vergi Dairesi
gibi kurumlara ibraz etmesi yükümlülüğü olduğunu kabul etmek mümkün değildir. Davacı taşeron yaptığı işlerle ilgili fatura düzenlemek zorunda ise de; düzenlenmemiş olması hali 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca sorumluluğunu gerektiren bir hal olabilir ise de; iş bedeli alacağını isteyebilmesi için fatura ve sevk irsaliyesini düzenleyip ibraz etmek zorunluluğu bulunmamaktadır.
Davalı yüklenici, taşeronluk sözleşmesine rağmen davacı taşeronun işe başlamadığı ve kendisinin tamamladığını ileri sürerek bir kısım fatura ve belgeler ibraz etmiş ise de; sözleşmelerin fesih edildiği ileri sürülüp kanıtlanmadığı, davalı yüklenici tarafından davacı taşeronun sözleşmelere rağmen işe başlamadığı ya da iş yerini terk ettiği, delil tespiti, tutanak gibi belge ve delillerle belirlenmediği ve tanıklar da davacının iddiasını doğruladığından davalının sunduğu adi yazılı belgelerin her zaman temini mümkün olup savunmasını ispata yeterli nitelikte olmadığından davalı, davacı taşeronun işe başlamadığı ve sözleşme konusu işlerle ilgili gerçekleştirilen imalâtı kendisinin yaptığını yasal delillerle kanıtlayamamıştır.
Bu durumda mahkemece ilk bozmadan sonra alınan bilirkişi kurulu raporunda davacı alacağı daha fazla hesaplanmış ise de; verilen ilk karara karşı davacı tarafça temyiz kanun yoluna başvurulmadığından ilk karardaki miktar aleyhine kesinleşmiş ve davalı yararına usulî kazanılmış hak oluşturduğundan ve gerçekleştirilen imalâtın yüklenen tarafından yapıldığına dair karinenin aksi davalı tarafça yasal delillerle ispatlanamadığından davacının gerçekleştirdiği imalât bedeli toplamı 420.644,00 TL üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, usulü kazanılmış hak ve ilk kararda hükmedilen miktarın temyiz etmeyen davacı aleyhine kesinleştiği gözden kaçırılarak bozmadan sonra alınan bilirkişi raporundaki miktar üzerinden davanın kısmen kabulü doğru olmamıştır.
Yerel mahkeme kararının bu gerekçe ile bozulması gerekirken yüklenen lehine konulan karinenin varlığı gözden kaçırılarak işin yapılması ile ilgili ispat yönünden de bozulduğu bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından davacının bu yöne ilişkin karar düzeltme talebinin kabulü uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer karar düzeltme taleplerinin reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile Dairemizin 23.12.2018 gün 2018/2914 Esas, 2018/5173 Karar sayılı bozma ilamının kısmen kaldırılarak ve 2. bentte belirtilen husus ilave edilmek suretiyle değişik gerekçe ile davalı yararına BOZULMASINA, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davacıya geri verilmesine, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan harcın temyiz eden davalıya iadesine,
02.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.