MAHKEMESİ : Bakırköy 5. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2012/550-2012/1307

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiracılığın tespiti ve muarazanın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmesi üzerine, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, 01.07.1996 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile davalı Bakırköy Belediyesine ait iş yerinin kiracısı olduğunu, davalı belediye tarafından gönderilen 21.05.2012 tarihli yazı gereğince, 01.07.2012 tarihinde kira sözleşmesi sona ereceğinden, yeniden ihale yolu ile taşınmazın kiraya verileceğini, bu nedenle 01.07.2012 tarihinde taşınmazın tahliye edilmesinin istendiğini, ancak kiracılığının 2886 Sayılı Yasa uyarınca ihale ile tesis edilmediğinden, aynı Yasanın 75. maddesi gereğince tahliye edilemeyeceklerinin tespitine, davalının muarazasının giderilmesine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili, cevap dilekçesinde, dava konusu yerin 2886 Sayılı Yasaya göre kiraya verildiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, 2886 Sayılı Yasanın 75.maddesi gereğince davacının kiracılık ilişkisinin sona erdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 13.7.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3. maddesi hükmüyle belediye taşınmazları, 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasal süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağı hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.
Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve Belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden, gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler. Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez.
Olayımıza gelince; davacı ile davalının kardeşi Sadriye arasında 01.07.1990 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi düzenlenmiş, ancak kiracılık ilişkisi 2886 Sayılı Devlet İhale Kanunu uyarınca ihale ile tesis edilmemiştir. Davalı tarafından kardeşi taşınmazı ilk kiralayan Sadriye Ateş’in ölümü nedeniyle kira sözleşmesinin kendisine devri talep edilmiş bu talebi kabul edilerek 01.07.1996 başlangıç tarihli kira sözleşmesi imzalanarak taşınmaz kira sözleşmesi ile davacıya devredilmiştir. Dava konusu kiralanan, davacı kiracıya 2886 Sayılı Devlet İhale Kanunu uyarınca kiraya verilmediğine göre, davacının fuzuli şagil olduğundan söz edilemez. Zira kira sözleşmesi ya tarafların ortak iradesi ile ya mahkeme kararı ile ya da kiralananın yok olması ile ortadan kalkar. Bu durumda, kira ilişkisinin devam ettiğinin kabulü gerekir. Bu nedenle mahkemece, davacının kiracılığının tespiti ve davalının muarazasının giderilmesi isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.