Cinsel taciz ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçlarından sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda; cinsel taciz suçundan beraatine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Diyadin Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 15.05.2012 gün ve 2009/132 Esas, 2012/162 Karar sayılı hükümlerin süresi içerisinde Yargıtayca incelenmesi müşteki ... tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kâbil olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı anlaşıldığından, müşteki ..."nin bu suçtan verilen hükme yönelik temyiz isteminin aynı Kanunun 264. maddesi hükmüne göre itiraz niteliğinde kabul edilip, gerekli karar merciince mahallinde verilmek üzere temyiz incelemesinin sanık hakkında cinsel taciz suçundan verilen beraat hükmüyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihi itibarıyla 19 yaşı içinde olan mağdurenin, babası müşteki ..."nin atılı suçtan doğrudan zarar görmediği, bu nedenle davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı olmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.