MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalı ... A.Ş. vekili ile davacı birleşen davalı ... vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili ile davacı birleşen davalılar vekilleri asıl ve birleşen dava dilekçelerinde, dört aracın karıştığı kazada zarar gördüklerini ileri sürerek, belirtilen miktarlarda zararlarının temerrüt faizleriyle, ilgili davalılardan tahsilini talep ve dava etmişlerdir.
Davacı birleşen davalılar vekilleri aleyhlerine açılan davada ise kusura itiraz ederek davanın reddini savunmuşlardır.
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde, istemin fahiş olduğunu savunmuştur. Davalı Şeker Sigorta A.Ş. vekili cevap dilekçesinde, kusur ve limitle sorumlu olduklarını savunmuştur.
Mahkemece, oluşan kaza nedeniyle, belirlenen kusur oranları çerçevesinde, davanın kısmen kabulüne, davacı birleşen davalı ... Karaköse bakımından 31.120,00 TL maddi, 500,00 TL manevi ve çocukları Mehriye ile ... için velayeten 500’er TL manevi tazminatın, ayrıca 2.600,00 TL hasar bedelinin (davalı ... A.Ş.’nin 3.000,00 TL maddi tazminattan ve limitle sınırlı sorumlu olmak üzere) davalılar ...,... ve Ankara Sigorta
A.Ş.’den temerrüt faizi ile tahsili ile davalı birleşen davalı ... Karaköse’ye ödenmesine; davacı ... bakımından 5.051,98 TL maddi ve 500 TL manevi tazminat ile davacılar Hamine, Hanife, ... ve ... bakımından 500’er TL manevi tazminatın davalı ... ve davalı birleşen davacı ...’dan temerrüt faizleriyle tahsili ile anılan davacılara ödenmesine; davacı birleşen davacı ... bakımından, 552,50 TL maddi tazminatın davalı ...’dan tahsili ile davacı birleşen davalı ... ’a temerrüt faiziyle ödenmesine; davacı birleşen davalı ... bakımından, 2.476,27 TL maddi tazminat ile 200,00 TL manevi tazminatın (Davalı ... A.Ş.’nin maddi tazminattan poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olmak üzere) davalılar ...,... ve Ankara Sigorta A.Ş.’den temerrüt faizi ile tahsili ile davacı birleşen davalı ...’e ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... A.Ş. vekili ile davacı birleşen davalı ... vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davalı sigortanın adının kararın bir kısmında yanlış yazılmasının yerinde düzeltilebilecek maddi hata olmasına göre, davalı ... vekilinin tüm ve davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, haksız eyleme dayalı tazminat istemine ilişkindir.
2918 sayılı KTK’nın 96. maddesi uyarınca zarar görenlerin tazminat alacakları, sigorta limitinden fazla ise, sigortacıya karşı yöneltilebilecek tazminat talebi, sigorta tutarının tazminat alacakları toplamına olan oranına göre indirime tabi tutulur. Yine, başka tazminat taleplerinin bulunduğu bilinmeksizin ödeme yapan sigortacı, yaptığı ödeme çerçevesinde diğer zarar görenlere karşı da borcundan kurtulmuş sayılır. Somut olayda, davalı ... vekilince, aynı olaya ilişkin sorumlu oldukları poliçe limitinin tamamanın daha önce ödendiği savunulmuş olup, sunulan belgelerden anılan kuruma ödeme yapıldığı da anlaşılmaktadır.
Bu durumda mahkemece, açıklanan savunma üzerinde durularak, olayda garameten paylaşım koşullarının bulunup bulunmadığının belirlenmesi, davalı sigortanın yaptığı ödemenin, başka hak sahipleri bulunduğunu bilmeksizin yapılıp
yapılmadığının araştırılması ve sonucuna göre anılan davalının durumunun değerlendirilmesi gerekli olduğundan, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı... vekilinin tüm, davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın davalı ... yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar ile davacıya geri verilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 15,85 TL fazla alınan onama harcının istek halinde temyiz eden davalı ... "e geri verilmesine 01.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.