(Kapatılan) 18. Hukuk Dairesi 2014/4746 E. , 2014/14821 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderlerinden kaynaklanan 19.371,86 TL borçtan borçlu olmadığının tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının Türk Silahlı Kuvvetlerinde astsubay çavuş olarak görev yapmakta iken 17.03.2009 tarihinde Türk Silahlı Kuvvetleri ile re"sen ilişiğinin kesildiğini, davacıya 19.371.86 TL borç tahakkuk ettirildiğini belirterek, bu borçtan davacının borçlu olmadığının tespitini istemiş; alınan bilirkişi raporunda dava tarihinden önce yürürlüğe giren 6000 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Ve Yargılama Usulü Kanunu İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile yargılama sırasında yürürlüğe giren 6318 sayılı Askerlik Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 47. maddesiyle 926 Sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu’nun 112. maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişiklik ve 6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un Geçici 1. maddesinin 2. fıkrası uyarınca davacının borçlu olmadığı miktar belirlenmiş, mahkemece bu rapor doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
12.07.2012 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunan 6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un Geçici 1. maddesinin 2. fıkrasında "Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı her derecedeki eğitim kurumuna 1997 ve sonraki yıllarda giren ve askeri öğrencilikten kendi isteğiyle ayrılan veya sağlık sebepleri dışında askeri öğrencilikten çıkarılanlardan; yüklenme ve kefalet senetlerinde yazılı olsa dahi ilaç ve tedavi giderleri, kitap, kırtasiye giderleri, öğrenci harçlıkları ile yiyecek giderinin yarısı ve bunlara tekabül eden faizleri geri alınmaz. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte ödemeleri devam edenler ile bu konuda açılmış davaları sonuçlanmamış veya kesin hükme bağlanmış olanlar da bu madde hükümlerinden yararlandırılır. Ödemesi devam edenlerden bu madde çerçevesinde yapılacak hesaplamaya göre fazla ödeme yapmış olanlar ile bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce ödemesini tamamlamış olanlara geri ödeme yapılmaz. Bu maddenin uygulamasına
ilişkin usul ve esaslar .... Bakanlığı ile .... Bakanlığınca müştereken belirlenir" hükmü yer almaktadır. Bu madde ile yapılan düzenleme, askeri okullara 1997 ve sonraki yıllarda giren ve askeri öğrencilikten kendi isteğiyle ayrılan veya sağlık sebepleri dışında askeri öğrencilikten çıkarılan kişiler için geçerli olup, askeri okullardan mezun olduktan sonra subay, astsubay, uzman jandarma vs. olarak Türk Silahlı Kuvvetler emrinde çalışmakta iken ilişiği kesilenler için uygulanması mümkün olmadığı halde, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının borçlu olmadığı miktar belirlenirken; 6353 Sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması ve mahkemece bu rapor doğrultusunda karar verilmesi doğru değil ise de, davalı hakkında uygulanması gereken 17.12.2005 tarihinde yürürlüğe giren Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmeliğin 5. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi 09.11.2013 tarihinde "öğrenci harçlıkları, kitap kırtasiye", "ilaç-tedavi giderleri" ile "personel ve amortisman" ibareleri yürürlükten kaldırılmış, "yiyecek" ibaresi "yiyecek masraflarının yarısı" olarak değiştirilmiş ve birinci fıkrasının sonuna "01.01.1997 ve sonrasında imzalanan yüklenme senetleri dikkate alınarak hesaplanacak tazminat miktarlarında bu Yönetmelik hükümleri esas alınır" şeklinde değiştirilmiş olup bu değişiklik nedeniyle davacının borçlu olmadığı miktarın aynı içeriğe sahip 6353 sayılı Yasanın Geçici 1. maddesinin 2. fıkrasına göre belirlenmiş olması bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Davacının borçlu olmadığı miktar, dava tarihinden sonra yürürlüğe giren yasa ve yönetmelik hükümleri uyarınca belirlenmiş olduğuna göre; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre tespiti gerekir. Mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren 6318 Sayılı Kanun ve 09.11.2013 tarihli yönetmelik değişikliği yürürlüğe girmemiş olsaydı davaya konu miktarın red ve kabul edilecek miktarları bilirkişi tarafından hesaplanmış olduğuna göre, bu miktarlar üzerinden, davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 3 nolu bendinde yer alan "1.220,00 TL" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "281,12 TL" ibaresinin yazılması, hüküm fıkrasının 4 nolu bendinde yer alan "1.104,00 TL" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "2.043,50 TL" ibaresinin yazılması, hüküm fıkrasının 5 nolu bendinde yer alan "156,96 TL" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "265,35 TL" ibaresinin yazılması suretiyle 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek, HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 27.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.