Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/14985 Esas 2018/25392 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/14985
Karar No: 2018/25392
Karar Tarihi: 26.11.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/14985 Esas 2018/25392 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedilmesi nedeniyle kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin, ücret ve fazla çalışma alacaklarının talep edildiği bir alacak davasına ilişkin olarak, toplanan şahitler ve bilirkişi raporuna dayanarak davalının iş sözleşmesini haksız feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verdi. Dava dosyası Tetkik Hakimi tarafından incelendikten sonra, Daire kararının kanuni sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine dayandığı gerekçesiyle bütün temyiz itirazlarının reddedilmesine ve yerinde bulunmayan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun Geçici Ek 2. maddesi uyarınca onanmasına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun Geçici Ek 2. maddesi.
22. Hukuk Dairesi         2018/14985 E.  ,  2018/25392 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Mahkemenin 19.10.2012 tarih ve 2010/629 esas, 2012/599 karar sayılı hükmü, Dairemizin 16.12.2013 tarih ve 2013/ 619 esas, 2013/29249 karar sayılı ilamı ile bozulmuş ise de, Mahkemenin 08.12.2017 tarihli ve 2014/132 esas, 2017/533 karar sayılı kararı ile kısmen direnme kararı vermesi ve bu kararı davalılar vekilinin kanuni süresi içerisinde temyiz etmesi üzerine dosya yeniden incelendi.
    Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatları ile izin, ücret ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
    Mahkemece, toplanan şahitler ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Davalılar vekilinin kararı temyizi üzerine, Dairemizin 16.12.2013 tarih ve 2013/ 619 esas, 2013/29249 karar sayılı ilamı ile davalı işyerinin esnaf işletmesi olup olmadığının tespiti ve hizmet süresi yönünden de resen araştırma yapılması gerektiğine ilişkin gerekçeyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
    Bozma sonrasında yapılan yargılama sonunda, mahkemenin 08.12.2017 tarihli ve 2014/132 esas, 2017/533 karar sayılı kararı ile işyerinin esnaf işyeri olup olmadığının tespiti yönünden bozmaya uyularak bozma doğrultusunda işlem yapılmış, hizmet süresi yönünden yapılan bozmaya ilişkin ise " ... tanık beyanına göre ilk önce işyerinin ... tarafından işletildiği, davacının da iddiası gibi 2005"te orada çalışmaya başladığı, sonrasında ... ve ... tarafından işletildiği, ... ve ..."nin eş olduğu, Şenol"un ise çocukları olduğu, bu nedenle işyerinin işletilmesinde davalılar arasında organik bağ bulunduğu anlaşılmış, hizmet süresi de buna göre belirlenmiştir. " gerekçesiyle bozma kararına karşı direnilmiş olup, Dairemizce temyiz incelemesi sırasında işlerin yoğunluğundan dolayı hatalı şekilde davacının iddia ettiği hizmet süresini ispatladığı hususu gözden kaçırılıp delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğü anlaşılmakla, direnme kararının kabulü ile Dairemiz kararının 2. bendinin ortadan kaldırılmasına karar verildi.
    Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Dosyadaki yazılara, kararın Dairemizin bozma ilamının 1. bendine uygun olmasına ve kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun Geçici Ek 2. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 26.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.