Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/14 Esas 2020/3847 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/14
Karar No: 2020/3847
Karar Tarihi: 20.05.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/14 Esas 2020/3847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yozgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir menfi tespit davası sonucunda verilen hüküm, yapılan istinaf başvurusu sonucu reddedilmiştir. Davacı, davalının kendisine yönelik icra takibi başlattığını ancak borcu olmadığını iddia etmiştir. İlk derece mahkemesi davayı kabul etmiş ve borçlu olmadığının tespiti ile %20 oranında kötü niyet tazminatı talep edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi de istinaf başvurusunu reddetmiştir. Temyiz talebi sonucunda yapılan incelemede ise bir isabetsizlik bulunmadığından Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/1. maddesi gösterilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2018/14 E. , 2020/3847 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yozgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesince 2016/177 esas 2017/54 karar sayılı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi"nin 2017/1379-2017/1448 karar sayılı kararının süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, davalının Yozgat 1. İcra Müdürlüğü"nün 2016/1983 Esas sayılı dosyası ile kendisi ve dava dışı takip borçlusu aleyhinde icra takibi başlattığını, takip dayanağının üç adet fatura olduğunu, davalıya borcunun bulunmadığını, dava dışı takip borçlusu ile hukuki veya fiili hiçbir bağlantısının bulunmadığını, ödeme emrinin Tebligat Kanunu 21. maddesine göre 07/03/2016 tarihinde muhtara tebliğ edildiğini, icra takibinden haberi olmadığından dolayı yasal süresi içerisinde itirazda bulunamadığını belirterek, kesinleşen takibin iptalini istedi hiç borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile, Yozgat 1. İcra Müdürlüğünün 2016/1983 E. Sayılı dosyasında davacının 59.241,15 TL"den borçlu olmadığının tespitine, borçlu olmadığı tespit olunan miktar üzerinden %20 oranında kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; davalının istinaf başvurusu ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından da esastan reddedilmiş; davalı son olarak temyiz talebinde bulunmuştur.
Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından davalı vekilinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. madddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 3.034,76 TL. kalan harcın temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 20/05/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.