Rüşvet almak ve vermek - yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/3316 Esas 2018/5298 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet almak ve vermek, yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 51, 53. madeleri uyarınca ayrı ayrı mahkumiyetlerine


Dolandırıcılık suçundan sanıklar Ramazan ve Turgay"ın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar Ramazan ve Turgay müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "rüşvet almak ve vermek, yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama" olarak gösterilen suç türünün, "dolandırıcılık" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ..."ın, katılanın eşine bakım aylığı bağlanması amacıyla başvuru yaptığını söylemesi üzerine kendisine yardımcı olacağını ve bir süre sonra da işlemlerinin hızlandırılması amacıyla Beylikdüzü Sosyal Hizmetlerde çalışan görevliye verilmek üzere 200 TL para vermesi gerektiğini söylediği, sanıkların bu şekilde menfaat temin etmeye çalışması şeklindeki eylemin, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında kaldığı ve delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu anlaşılmış ise de; halen geçerliliğini sürdüren 10/06/1942 gün 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.05.2017 gün ve 2014/469 Esas 2017/260 sayılı kararında da vurgulandığı üzere merci tayini kararları kesin olup, tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, Büyükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesi ile Bakırköy 15. Ağır Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. CD’nin 09/06/2014 tarih ve 2014/5446 Esas, 2014/6319 Karar sayılı ilamıyla Büyükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verildiği belirlendiğinden, bu kapsamda yapılan incelemede;
Sanıklara yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Turgay ve Ramazan müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 11/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.