8. Hukuk Dairesi 2013/14103 E. , 2014/9136 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Soma Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/09/2011
NUMARASI : 2011/853-2013/502
R.. Ş.. ile S.. M.. ve müşterekleri aralarındaki özgülenme veya intifa hakkı tanınması davasının görevsizliğine dair Soma Sulh Hukuk Mahkemesi"nden verilen 30.09.2011 gün ve 853/502 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, vekiledeninin eşi olan mirasbırakan A. Ş."ın terekesinin paylaşılmadığını, vekiledeninin ... ada ... parsel sayılı taşınmazın üst katında bulunan evde oturduğunu, davacının eşinin sağlığında eşi ile birlikte çalışarak davaya konu evi satın aldığını açıklayarak, 4721 sayılı TMK.nun 652. maddesi hükmü gereğince dava konusu taşınmazın ve içinde bulunan ev eşyalarının sağ kalan eş olan vekiledenine özgülenmesini, bunun mümkün olmaması halinde taşınmaz üzerinde intifa hakkı tanınmasını dava ve talep etmiştir.
Davalı Sevim, davacı annesinin davaya konu 152 parsel üzerinde bulunan binanın 2. katındaki dairede oturmakta olduğunu, bu dairenin davacıya özgülenmesini kabul ettiğini ancak binanın tamamının özgülenmesini kabul etmediğini beyan etmiş, diğer davalılar dosya kapsamındaki yazılı beyanlarında, anne ve babalarının birlikte çalışarak davalı konutu inşa ettiklerini bu nedenle açılan davayı kabul ettiklerini beyan etmişlerdir.
Mahkemece, davacının talebinin dava konusu taşınmazın aile konutu niteliğinde olup olmadığının tespit edilerek içinde bulunan ev eşyalarının davacı R.. Ş.."a adiyetinin tespiti, mümkün olmadığı takdirde taşınmaz üzerinde intifa hakkı tanınmasına ilişkin olduğu, somut olayda Aile Mahkemesi"nin görevli olup Sulh Hukuk Mahkemesinin davaya bakmakla görevli olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
TMK.nın 240. maddesine göre, mal rejimi ölüm nedeniyle sona erdiğinde, sağ kalan eşin bu rejimden kaynaklanan ayni hakkını düzenlemektedir. Yani edinilmiş mallara katılma alacağı karşılığında mülkiyet hakkının tanınmasını öngörmektedir. TMK.nun 652. maddesinde ise, eşler arasındaki mal rejimi ne olursa olsun, sağ kalan eşin, tereke malları arasında yer alan konut veya konut eşyası üzerinde mirastan kaynaklanan miras payı karşılığında ayni hakkın tanınmasını düzenlemektedir. TMK.nın 240. maddesi gereğince sağ kalan eşin, konut ve ev eşyası üzerinde ayni hak isteğinde bulunabilmesi için; eşler arasında katılma rejiminin söz konusu olması, katılma rejiminin ölüm nedeniyle son bulması, sağ kalan eşin olması, sağ kalan eşin katılma alacağının doğması ve sağ kalan eşin ayni hak talep etmesi gibi koşulların gerçekleşmesi gerekmektedir. TMK.nın 652. maddesi gereğince, sağ kalan eşin konut ve konut eşyası üzerinde ayni hak istemesinin koşulları ise, şu şekilde açıklanabilir, ölüm olması, sağ kalan eşin varlığı ve tereke malları arasında eşlerin birlikte yaşadıkları konut veya konut eşyasının bulunması ve sağ kalan eşin konut veya konut eşyasında ayni hak talep etmesi gerekmektedir.
Sağ kalan eşin miras bırakanın terekesinden olan alacağına mahsuben taşınmazın ve taşınmaz içindeki ev eşyalarının kendi adına özgülenmesi (TMK.nun 652.md) talebine ilişkin davada görevli mahkeme Sulh Hukuk Mahkemesidir. Somut olayda davacı açıkça 652 madde gereğince sağ kalan eş lehine miras hakkına mahsuben intifa hakkı tanınmasını istemiştir. Kaldı ki davalı taşınmaz mirasbırakan adına tahsis edinme sebebine dayalı olarak 15.12.1993 tarihinde tescil edilmiştir, bu halde intikal tarihinde mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 743 sayılı TKM dönemidir. Öyle ise davacının isteği, Türk Medeni Kanunu"nun 240. maddesine değil, aynı Yasa"nın 652. maddesine dayandığına göre, işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi doğru bulunmamıştır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile Yerel Mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK"nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 09/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.