MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... ... 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/07/2015 tarih ve 2013/143-2015/75 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 2006/47209 sicil nolu "...", 2007/23081 sicil nolu "...", 2007/32642 sicil nolu "... ..." markalarının 556 sayılı KHK madde 14 kapsamında ciddi bir şekilde kullanılmadığını ileri sürerek, anılan markaların hükümsüz kılınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu edilen markaların müvekkilinin ""..."" ibareli tanınmış markasına "..." ibaresi eklenmek suretiyle bir konsept olarak düşünüldüğünü, oluşturulan bu markaların ana ve esaslı unsurunun yine ""..."" ibaresi olduğunu, "..." ibaresinin tali nitelikte bulunduğunu, markanın başvuru ve tescilinden başlayarak bu markaların 27.01.2009 tarihine kadar ticaret ve hizmet markası olarak aynen kullanıldığını, 27.01.2009 tarihinden itibaren günümüze kadar da asli ve ayırt edici unsuru olan "Teknosa" ibaresi korunmak suretiyle kullanıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dava konusu markaların etkin bir biçimde kullanıldığının davalı tarafından ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne ve markaların 556 sayılı KHK"nın 14. maddesi gereğince kullanmama nedeniyle iptaline, sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve tanınmışlık hukuki sebebinin 556 sayılı KHK"nın 14. maddesine dayalı kullanmama sebebiyle iptal davasında dikkate alınamayacak olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.